زار نالیدن

زار نالیدن ؛ بزاری ، از روی عجز یا بشدت و سوز ناله کردن :
بدان زهر تریاک ناید بکار
ز هرمز بیزدان بنالید زار.
فردوسی.
بنالد همی پیش گل ، زار بلبل
که از زاغ آزار بسیار دارد.
ناصرخسرو.
گهی بنالد بر مرده کسان او زار
به آوخ آوخ و درد و دریغ و هایاهای.
سوزنی.