زاداوری در اسارت

زادآوری در اسارت. زادآوری در اسارت ( به انگلیسی: Captive breeding ) که با عنوان تکثیر در اسارت ( captive propagation ) نیز شناخته می شود، فرایند نگهداری گیاهان یا جانوران در محیط های کنترل شده، مانند ذخیره گاه حیات وحش، باغ وحش ها، باغ های گیاه شناسی و دیگر امکانات حفاظتی است. گاهی برای کمک به گونه هایی استفاده می شود که توسط اثر فعالیت های انسانی مانند تغییر اقلیم، نابودی زیستگاه، گسستگی زیستگاه، شکار یا ماهیگیری، آلودگی، شکارگری، بیماری و انگلی در معرض تهدید قرار می گیرند. [ ۱]
تکنیک های پرورش در اسارت با نخستین اهلی کردن جانورانی مانند بز و گیاهانی مانند گندم، حداقل ۱۰۰۰۰ سال پیش آغاز شد. [ ۲] این شیوه ها با ظهور نخستین باغ وحش ها، که به عنوان باغ وحش های سلطنتی مانند هیراکون پولیس، پایتخت دوران پیشاتاریخ مصر، آغاز شد، گسترش یافت. [ ۳]
برنامه های منطقه ای برای حفاظت از گونههای در معرض خطر وجود دارد:
• آمریکا: طرح بقای گونه ها ( SSP ) ( انجمن باغ وحش ها و آکواریوم ها ( AZA ) ، انجمن باغ وحش ها و آکواریوم های کانادا ( CAZA )
• اروپا: برنامه گونه های در معرض خطر اروپا ( EEP ) ( انجمن اروپایی باغ وحش ها و آکواریوم EAZA )
• استرالیا: برنامه مدیریت گونه های استرالیا ASMP ( انجمن باغ وحش و آکواریوم ZAA )
• آفریقا: برنامه حفاظت آفریقا ( انجمن آفریقایی باغ های جانورشناسی و آکواریوم PAAZAB )
• ژاپن: فعالیت های حفاظتی انجمن باغ وحش ها و آکواریومهای ژاپن ( JAZA )
• جنوب آسیا: فعالیت های حفاظتی انجمن باغ وحش جنوب آسیا برای همکاری منطقه ای SAZARC
• جنوب شرق آسیا: فعالیت های حفاظتی انجمن باغ وحش های جنوب شرق آسیا ( SEAZA )