زاحکه

لغت نامه دهخدا

( زاحکة ) زاحکة. [ ح ِ ک َ ] ( ع ص ) تأنیث زاحک. شتر درمانده و خسته. ( اقرب الموارد ). رجوع به زاحک شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس