زئوس امن

لغت نامه دهخدا

( زئوس آمن ) زئوس آمن. [ زِ س ِ آم ْ م ُ ] ( اِخ ) زئوس. خدای بزرگ معبد آمن. در کتاب ایران باستان آمده : یونانیان غالباً خدای بزرگ هر ملتی را زئوس و رومیان ژوپیتر می گفتند... و بدین مناسبت رب النوع بزرگ آمون را هم ژوپیتر نامیده اند. ( ایران باستان ج 2 ص 1353 ). رجوع به کتاب ایران از آغاز تا اسلام تألیف گیرشمن ترجمه دکتر معین ص 212 شود.

زئوس آمن. [ زِ س ِ آم ْ م ُ ] ( اِخ ) نامی است که کاهن معبد آمن به اسکندر ( پس از فتح مصر ) داد. در ایران باستان آمده : اسکندر وقتی در مقدونیه بود خود را پسر زئوس میدانست ، بعد که از مصر به معبد آمون رفت کاهن آن برای چاپلوسی ، او را ژوپیتر آمون خواند. ( ایران باستان ج 2 ص 174 ). در کتاب ایران از آغاز تا اسلام تألیف گیرشمن ترجمه دکتر معین ص 312 آمده : اسکندر، چون مصر، که مردم آن سلطنت را جز از گوهر الهی نمی پذیرفتند و ایران را، که پادشاه آن می بایست نشانی از خدا باشد، فتح کرد و زاوش آمن او را پسرش شناخت ، الوهیت خود را اعلام داشت. رجوع به زئوس شود.

فرهنگ فارسی

( زئوس آمن ) خدای بزرگ معبد آمن

پیشنهاد کاربران

بپرس