زئبق المقتول. [ زِءْ ب َ قُل ْ م َ ] ( ع اِ مرکب ) ( الَ... ) جیوه کشته. تراب الزئبق ، و هو ان یسحق الزئبق مع بعض الادویة الترابیة بالخل حتی تغیب عیونه ، موت الزئبق هو ان یحسق حتی تغیب عیونه. ( از دزی ج 1 ص 576 و 577 ). رجوع به مفردات ابن البیطار شود.
