( ز پای اندرآوردن••• ) ز پای اندرآوردن. [ زِ اَ دَ وَ دَ ] ( مص مرکب ) بر زمین افکندن. از پای اندرآوردن. مغلوب ساختن : جهانی ز پای اندرآرد به تیغنهد تخت شاه از پس پشت میغ.فردوسی.مرا شاه فرمود کاین سبز جای بدینار گنج اندرآور ز پای.فردوسی.رجوع به از پای اندرآوردن و ز پای درآوردن و از پای درآوردن شود.