ریگدان

لغت نامه دهخدا

ریگدان. ( اِ مرکب ) ظرفی که در آن شن و سمباده ریزند جهت خشکانیدن نوشته ها. ( ناظم الاطباء ). ظرفی است معروف که در آن ریگ نگه دارند. ( آنندراج ). || ساعت شنی . ( یادداشت مؤلف ).

ریگدان. ( اِخ ) دهی از بخش خورموج شهرستان بوشهر. 124 تن سکنه دارد. آب آن از چاه و محصول عمده آنجا خرما و تنباکو است. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 7 ).

دانشنامه عمومی

ریگدان (کنارک). ریگدان، روستایی در دهستان جهلیان بخش مرکزی شهرستان کنارک در استان سیستان و بلوچستان ایران است.
بر پایه سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال ۱۳۹۵، جمعیت این روستا برابر با ۳۶ نفر ( ۱۱ خانوار ) بوده است. [ ۱]
عکس ریگدان (کنارک)
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

بپرس