یکی از نمونه ها ریک کوتاهه اریک / اریغ است
اگر شاخ برخیزد از بیخ نیک
تو با شاخ تندی میاغاز و ریک ( اریغ )
فردوسی
ریگ/ریک/ریو/ریچ همان ارث و غنی /ثروت/نعمت و دخل و فیض خیر و رهاوندی است انرا در مرده ریگ میبینیم
... [مشاهده متن کامل]
اینکه گفته اند ریگ/ریک خوشبخت است از این میاید و نه ویک عربی
که در انگلیسی نیز ریچ است انرا ریو میگفتند و ریوندست
ثروتمند است
نوروزنامه گوید
شهریور خوانند که ریو دخل بود یعنی دخل پادشاهان درین ماه باشد،
بیگمان درباره شهریور درست نیست و درباره ریو آنچه را که بوده گفته و ریو همان ریگ است مانند یگ - یو که هردو در پهلوی یک هستند
سخن گفتن خوب و گفتار نیک
نگردد کهن تا جهان است و ریک.
بجز شادمانی و جز نام نیک
از این زندگانی نیابی تو ریک.
فردوسی
ریک که در زبان تالشی رک ( rek ) تلفظ میشود، نام یک منطقه و همچنین روستایی در شهرستان تالش میباشد. منطقه ریک از غرب شهر تالش ( نام قدیمی شهر تالش هشتپر میباشد ) شروع و تا مرز استان اردبیل ادامه دارد. منطقه ریک دارای دو منطقه قشلاقی و ییلاقی متصل به هم میباشد. روستای ریک در قسمت قشلاقی منطقه ریک و چسبیده به غرب شهر است و در واقع با گسترش شهر تالش قسمتی از روستای ریک جزو شهر شده است. لازم به ذکر است که روستای ریک و همچنین قسمت قشلاقی منطقه ریک در جلگه رودخانه کرگانرود قرار دارند.
... [مشاهده متن کامل]
نام منطقه و روستای ریک بازمانده نام منطقه رگ ( reg ) باستان میباشد که منطقه و روستای ریک کنونی در آن قرار دارند . برخی مورخین معتقد اند که منطقه رگ باستان زادگاه مادر حضرت زرتشت میباشد.
ریک و ریگ هیچ پیوندی با ویحک عربی ندارد و به هیچ گونه نمیتواند از ان باشد ریگ برابر با بهره وری و فیض و ارث و نعمت است و این از همان سر ریزی پیوسته چون اب چشمه و رود پیوسته میاید - در پهلوی در چند اصطلاح معنیهای گوناگون گرته اگر به گونه دعا گوییم یعنی بر تو ریزد برتو روان گردد نکویی -
�ریک� در ابیات زیر از شاهنامه آمده است:
ز گیتی دو چیز است جاوید، و بس دگر هرچه باشد، نماند به کس
سَخُن گفتن نغز و کردار نیک نگردد کَهُن، تا جهان است �ریک�
ریک در این ابیات بخشی از واژة آمیختة پهلوی �مورتَک ریک� است به معنای �از مرده مانده� = ارثیه. مورتَک پهلوی در فارسی به گونة �مرده� در آمده است. ریک نیز از ریشة �ریچ� اوستائی برگرفته شده است که چندین معنی دارد: رها کردن، پراکنده کردن، به کناری انداختن . . . . این واژه ساده شده و به گونة �مرده ریگ� و �مرده ری� نیز درآمده است. معنای بیت چنین است: ”تا جهان هست ( از یکی به دیگری میرسد ) ، سخن نغز و کردار نیک جاودان است. “
... [مشاهده متن کامل]
( منبع: ویرایش شاهنامه فردوسی، فریدون جنیدی، نشر بلخ، ۱۳۸۷، ص ۱۷۶ )