ریچارد پارکس بِلَند ( Richard Parks Bland ) ( ۱۹ اوت ۱۸۳۵–۱۵ ژوئن ۱۸۹۹ ) ، سیاستمدار، حقوق دان و آموزگار آمریکایی از ایالت میسوری بود. بلند که دموکرات بود از سال ۱۸۷۳ تا ۱۸۹۵ و از سال ۱۸۹۷ تا ۱۸۹۹ در زمان های مختلف به عنوان نماینده ناحیه های کنگره پنجم، هشتم و یازدهم میسوری در مجلس نمایندگان آمریکا خدمت کرد. بلند که به خاطر تلاش هایش برای ترویج پشتوانه قراردادن دو فلز، لقب «دیک نقره ای» را کسب نمود، بیشتر به خاطر قانون بلند - آلیسون مشهور است.
... [مشاهده متن کامل]
بلند که در کنتاکی متولد شد پس از کار به عنوان معدنچی و آموزگار، یک دفتر وکالت حقوقی را در قلمروی یوتا تأسیس نمود. از سال ۱۸۶۰ تا ۱۸۶۴ در اوج سال های هجوم مردم به معدن کاری کومستاک لود، به عنوان خزانه دار شهرستان کارسون خدمت نمود. در سال ۱۸۶۵ در میسوری ساکن شد و وکالت حقوقی را در لبانن ایالت میسوری تأسیس نمود. در سال ۱۸۷۲ در مجلس نمایندگان انتخاب شد و به زودی خود را مدافع برجستهٔ جنبش نقرهٔ آزاد ثابت ساخت. از قانون بلند - آلیسون حمایت نمود که وزارت خزانه داری ایالات متحده را ملزم می ساخت که مقدار معینی نقره را خریداری و آن را به عنوان دلار نقره در گردش بی اندازد. بلند همچنین خود را به عنوان یک امپریالیزم ستیز تثبیت نمود. بلند در انتخابات سال ۱۸۹۴ نتوانست مجدداً انتخاب شود اما در سال ۱۸۹۶ دوباره کرسی خود را به دست آورد.
بِلَند با وجود اینکه نسبت به کاندیداتوری برای ریاست جمهوری اظهار بی میلی کرد، اما کاندیدا پیشتاز نامزدی ریاست جمهوری دموکرات ها در سال ۱۸۹۶ بود. ازدواج بلند با یک زن کاتولیک سبب مخالفت عناصر ضد کاتولیک حزب شد. بلند در سه مرحلهٔ اول رای گیری کنوانسیون ملی دموکرات ها در سال ۱۸۹۶ بیشترین آرا را به دست آورد، اما این آرا برای کسب اکثریت لازم کافی نبود. ویلیام جنینگز برایان که وی نیز طرفدار پشتوانه قرار دادن دو فلز بود، در مرحلهٔ پنجم رای گیری برندهٔ نامزدی حزب دموکرات ها شد و در انتخابات ریاست جمهوری سال ۱۸۹۶ در برابر ویلیام مک کینلی جمهوری خواه شکست خورد. بلند پس از این کنوانسیون از سال ۱۸۹۷ تا زمان مرگش در سال ۱۸۹۹ در مجلس خدمت نمود.
بلند در نزدیکی هارتفورد شهرستان اوهایو در ایالت کنتاکی در خانوادهٔ استاتون ادوار و مری پی. ( نل ) بلند متولد شد. پدرش از فرزندان از نخستین خانواده های ویرجینیا، از جمله ریچارد بلند سیاستمدار و عضو کنگره قاره ای، بود. فامیل های بلند و نل از جملهٔ خانواده های اولیه بودند که همراه با دنیل بون از ویرجینیا به بیابان کنتاکی مهاجرت نمودند. ریچارد و سه خواهر و برادرش علی رغم شجرهٔ خانوادگی و ثروت که در ویرجینیا داشت، در یک مزرعهٔ کوچک والدینش در فقر نسبی بزرگ شد. در سال ۱۸۴۲ زمانیکه ریچارد بلند در سن هفت سالگی قرار داشت، وضعیت با مرگ غیر منتظرهٔ پدرش بدتر شد. متعاقباً با مرگ مادرش در سال ۱۸۴۹ بلند یتیم ( بی پدر و بی مادر ) شد و مجبور شد تا به خاطر پیشبرد زندگی، در خارج از مزرعه به عنوان کارگر مزرعه کار نماید. با وجودی که فقیر بزرگ شد، اما در کالج هارتفورد درس خواند و با مدرک آموزگاری فارغ التحصیل شد. بلند سپس قبل از رفتن به شهرستان واینی ایالت میسوری در سن ۲۰ سالگی در سال ۱۸۵۵، به مدت دو سال در زادگاه اش در مدرسه تدریس نمود.
... [مشاهده متن کامل]
بلند که در کنتاکی متولد شد پس از کار به عنوان معدنچی و آموزگار، یک دفتر وکالت حقوقی را در قلمروی یوتا تأسیس نمود. از سال ۱۸۶۰ تا ۱۸۶۴ در اوج سال های هجوم مردم به معدن کاری کومستاک لود، به عنوان خزانه دار شهرستان کارسون خدمت نمود. در سال ۱۸۶۵ در میسوری ساکن شد و وکالت حقوقی را در لبانن ایالت میسوری تأسیس نمود. در سال ۱۸۷۲ در مجلس نمایندگان انتخاب شد و به زودی خود را مدافع برجستهٔ جنبش نقرهٔ آزاد ثابت ساخت. از قانون بلند - آلیسون حمایت نمود که وزارت خزانه داری ایالات متحده را ملزم می ساخت که مقدار معینی نقره را خریداری و آن را به عنوان دلار نقره در گردش بی اندازد. بلند همچنین خود را به عنوان یک امپریالیزم ستیز تثبیت نمود. بلند در انتخابات سال ۱۸۹۴ نتوانست مجدداً انتخاب شود اما در سال ۱۸۹۶ دوباره کرسی خود را به دست آورد.
بِلَند با وجود اینکه نسبت به کاندیداتوری برای ریاست جمهوری اظهار بی میلی کرد، اما کاندیدا پیشتاز نامزدی ریاست جمهوری دموکرات ها در سال ۱۸۹۶ بود. ازدواج بلند با یک زن کاتولیک سبب مخالفت عناصر ضد کاتولیک حزب شد. بلند در سه مرحلهٔ اول رای گیری کنوانسیون ملی دموکرات ها در سال ۱۸۹۶ بیشترین آرا را به دست آورد، اما این آرا برای کسب اکثریت لازم کافی نبود. ویلیام جنینگز برایان که وی نیز طرفدار پشتوانه قرار دادن دو فلز بود، در مرحلهٔ پنجم رای گیری برندهٔ نامزدی حزب دموکرات ها شد و در انتخابات ریاست جمهوری سال ۱۸۹۶ در برابر ویلیام مک کینلی جمهوری خواه شکست خورد. بلند پس از این کنوانسیون از سال ۱۸۹۷ تا زمان مرگش در سال ۱۸۹۹ در مجلس خدمت نمود.
بلند در نزدیکی هارتفورد شهرستان اوهایو در ایالت کنتاکی در خانوادهٔ استاتون ادوار و مری پی. ( نل ) بلند متولد شد. پدرش از فرزندان از نخستین خانواده های ویرجینیا، از جمله ریچارد بلند سیاستمدار و عضو کنگره قاره ای، بود. فامیل های بلند و نل از جملهٔ خانواده های اولیه بودند که همراه با دنیل بون از ویرجینیا به بیابان کنتاکی مهاجرت نمودند. ریچارد و سه خواهر و برادرش علی رغم شجرهٔ خانوادگی و ثروت که در ویرجینیا داشت، در یک مزرعهٔ کوچک والدینش در فقر نسبی بزرگ شد. در سال ۱۸۴۲ زمانیکه ریچارد بلند در سن هفت سالگی قرار داشت، وضعیت با مرگ غیر منتظرهٔ پدرش بدتر شد. متعاقباً با مرگ مادرش در سال ۱۸۴۹ بلند یتیم ( بی پدر و بی مادر ) شد و مجبور شد تا به خاطر پیشبرد زندگی، در خارج از مزرعه به عنوان کارگر مزرعه کار نماید. با وجودی که فقیر بزرگ شد، اما در کالج هارتفورد درس خواند و با مدرک آموزگاری فارغ التحصیل شد. بلند سپس قبل از رفتن به شهرستان واینی ایالت میسوری در سن ۲۰ سالگی در سال ۱۸۵۵، به مدت دو سال در زادگاه اش در مدرسه تدریس نمود.
