ریچارد براندون موریس ( به انگلیسی: Richard Brandon Morris ) ( ۲۴ ژوئیه ۱۹۰۴ –۳ مارس ۱۹۸۹ ) یک تاریخ نگار آمریکایی بود که بیشتر به خاطر آثار پیشگام خود در تاریخ حقوقی استعمار آمریکا و تاریخ اولیه کارگران در آمریکا شناخته می شود. بعد از چند سال، او علایق تحقیقاتی را به تاریخ مشروطه، دیپلماتیک و سیاسی انقلاب آمریکا و تهیه قانون اساسی ایالات متحده آمریکا تغییر داد.
... [مشاهده متن کامل]
ریچارد براندون موریس در ۲۴ ژوئیه ۱۹۰۴ در شهر نیویورک متولد شد. او در دبیرستان در تاونسند هریس هال در شهر نیویورک تحصیل کرد و در سال ۱۹۲۴ مدرک کارشناسی خود را از کالج شهری نیویورک دریافت کرد. در سال ۱۹۲۵، مدرک کارشناسی ارشد خود را از مدرسه حقوق کلمبیا و در سال ۱۹۳۰ دکترای تاریخ خود را در دانشگاه کلمبیا دریافت کرد.
پایان نامه او، که توسط انتشارات دانشگاه کلمبیا به نام مطالعات تاریخ حقوق آمریکا، با اشاره ویژه به قرن هفدهم و هجدهم ( ۱۹۳۰ ) منتشر شد، برای مورخانی که در مورد قوانین اولیه آمریکا کار می کنند، به عنوان یک دستورالعمل تحقیقاتی شناخته می شود.
در سال ۱۹۲۷، موریس تدریس تاریخ در کالج سیتی نیویورک را آغاز کرد تا اینکه در سال ۱۹۴۶ پس از چاپ کتاب «دولت و کارگر در اوایل آمریکا» ( ۱۹۴۶ ) به عضو هیئت علمی دانشگاه کلمبیا انتخاب شد.
در سال ۱۹۴۹، موریس کالج شهری را برای تدریس در دانشگاه کلمبیا ترک کرد. سرانجام، وی استاد تاریخ گاورنر موریس در کلمبیا شد و تحقیقات و نوشتن پیشگامان را ادامه داد.
موریس با اعتراضات دانشگاه کلمبیا در سال ۱۹۶۸ و دستور کار رادیکال ها مخالف بود.
در سال ۱۹۷۶، به دنبال ناامیدی عمومی دانشمندان از ۲۰۰مین سالگرد انقلاب آمریکا، موریس با جیمز مک گرگور برنز، رئیس وقت انجمن علوم سیاسی آمریکا، پیوست و پروژه '۸۷ را ایجاد کرد - تلاشی مشترک به مناسبت صدمین سال قانون اساسی ایالات متحده. پروژه ۸۷ مورخان، دانشمندان علوم سیاسی، و محققان حقوقی را گرد هم آورد و موفق شد تا قانون اساسی را به عنوان فرصتی برای انتشار پیشگامان بورس علمی و تاریخی جدید نجات دهد.
در سال ۱۹۳۰، موریس با برنیس رابینسون ازدواج کرد. آنها دو پسر داشتند، جفری بی موریس، یک مورخ قانون اساسی و حقوقی که در دانشکده حقوق تورو در نیویورک تدریس می کند، و دونالد آر موریس، یک معلم در وایومینگ است.
... [مشاهده متن کامل]
ریچارد براندون موریس در ۲۴ ژوئیه ۱۹۰۴ در شهر نیویورک متولد شد. او در دبیرستان در تاونسند هریس هال در شهر نیویورک تحصیل کرد و در سال ۱۹۲۴ مدرک کارشناسی خود را از کالج شهری نیویورک دریافت کرد. در سال ۱۹۲۵، مدرک کارشناسی ارشد خود را از مدرسه حقوق کلمبیا و در سال ۱۹۳۰ دکترای تاریخ خود را در دانشگاه کلمبیا دریافت کرد.
پایان نامه او، که توسط انتشارات دانشگاه کلمبیا به نام مطالعات تاریخ حقوق آمریکا، با اشاره ویژه به قرن هفدهم و هجدهم ( ۱۹۳۰ ) منتشر شد، برای مورخانی که در مورد قوانین اولیه آمریکا کار می کنند، به عنوان یک دستورالعمل تحقیقاتی شناخته می شود.
در سال ۱۹۲۷، موریس تدریس تاریخ در کالج سیتی نیویورک را آغاز کرد تا اینکه در سال ۱۹۴۶ پس از چاپ کتاب «دولت و کارگر در اوایل آمریکا» ( ۱۹۴۶ ) به عضو هیئت علمی دانشگاه کلمبیا انتخاب شد.
در سال ۱۹۴۹، موریس کالج شهری را برای تدریس در دانشگاه کلمبیا ترک کرد. سرانجام، وی استاد تاریخ گاورنر موریس در کلمبیا شد و تحقیقات و نوشتن پیشگامان را ادامه داد.
موریس با اعتراضات دانشگاه کلمبیا در سال ۱۹۶۸ و دستور کار رادیکال ها مخالف بود.
در سال ۱۹۷۶، به دنبال ناامیدی عمومی دانشمندان از ۲۰۰مین سالگرد انقلاب آمریکا، موریس با جیمز مک گرگور برنز، رئیس وقت انجمن علوم سیاسی آمریکا، پیوست و پروژه '۸۷ را ایجاد کرد - تلاشی مشترک به مناسبت صدمین سال قانون اساسی ایالات متحده. پروژه ۸۷ مورخان، دانشمندان علوم سیاسی، و محققان حقوقی را گرد هم آورد و موفق شد تا قانون اساسی را به عنوان فرصتی برای انتشار پیشگامان بورس علمی و تاریخی جدید نجات دهد.
در سال ۱۹۳۰، موریس با برنیس رابینسون ازدواج کرد. آنها دو پسر داشتند، جفری بی موریس، یک مورخ قانون اساسی و حقوقی که در دانشکده حقوق تورو در نیویورک تدریس می کند، و دونالد آر موریس، یک معلم در وایومینگ است.
