ریچارد آچیلز بالینگر ( Richard Achilles Ballinger ) ( زادهٔ ۹ ژوئیه ۱۸۵۸ – درگذشتهٔ ۶ ژوئن ۱۹۲۲ ) ، از ۱۹۰۴ – ۱۹۰۶ میلادی شهردار سیاتل، واشینگتن، از ۱۹۰۷ تا ۱۹۰۸ میلادی عضو کمیسیون در اداره عمومی زمین و از ۱۹۰۹ تا ۱۹۱۱ میلادی وزیر کشور ایالات متحده بود.
... [مشاهده متن کامل]
بالینگر در بونسبورو، آیووا زاده شد و فرزند ریچارد هنری بالینگر و مری الیزابت نورتون بود. وی در ۱۸۸۴ میلادی از کالج ویلیامز، جاییکه وی عضو انجمن برادری زیتی پسی ( Zeta Psi ) بود، فارغ التحصیل گردید.
بالینگر امتحان وکالت را در ۱۸۸۶ میلادی با موفقیت سپری نموده و کار در حوزه حقوقی را در سیاتل آغاز کرد. وی در اواخر همان سال در ۲۶ اکتبر با جولیا البرتسون ازدواج کرد. این زوج در نهایت صاحب دو پسر شدند ( ادوارد برادلی بالینگر و ریچارد تالکوت بالینگر ) .
متعاقب دوره مستعد به رسوایی توماس جی. هیومز در عصر تب طلای یوکان، بالینگر در ۱۹۰۴ میلادی به عنوان شهردار سیاتل انتخاب شد. با پشتیبانی نخبه های بازرگانی مرکز شهر، او تا حدی ( اما نه به طور همه جانبه ) با فساد مبارزه کرده و با اتحادیه های صنفی مخالفت کرد. بعدتر ثابت شد که بالینگر مانعی برای حرکت قوی شهر بسوی مالکیت دولتی بود. وی همچنین دریاچه بالینگر در شهرستان اسنوهومیش را به افتخار پدر خود سرهنگ ریچارد بالینگر نامگذاری کرد.
پس از خدمت به عنوان شهردار سیاتل، بالینگر به اداره رئیس جمهوری تئودور روزولت ملحق شده و از ۱۹۰۷ تا ۱۹۰۸ میلادی به عنوان عضو کمیسیون در اداره عمومی زمین خدمت کرد. در ۱۹۰۹ میلادی، بالینگر در راستای تنظیم نمایشگاه آلاسکا - یوکان - پاسیفیک که یک نمایشگاه جهانی برای برجسته سازی توسعه شمال غرب بود، همکاری کرد.
رئیس جمهور جدید ویلیام هووارد تفت، علی رغم وعده های قبلی مبنی بر ابقای اعضای کابینه رئیس جمهور پیشین روزولت، بالینگر را در ۱۹۰۹ میلادی بجای محافظه کار ( و هموطن خود از اوهایو ) ، جیمز آر. گارفیلد، به عنوان وزیر کشور ایالات متحده گماشت. به عنوان یکی از نخستین اقدامات خود در این سمت، بالینگر محافظت دولتی زمین های که به طور بالقوه برای تأسیس انرژی آبی نگه داشته شده و منتظر نقشه برداری بودند را ابطال نموده و آنها را جهت اجاره دادن دوباره به حوزه عامه برگرداند. ترقی خواهان هراس داشتند که شرکت های انحصاری برق آبی این زمین ها را یا تحت کنترل می گیرند یا از توسعه تأسیسات در آن جلوگیری می نمایند و بعداً قیمت انرژی را در بازار تعیین می کنند، چون با اتمام دوره ریاست جمهوری روزولت، ۱۳ شرکت ( از جمله جنرال الکتریک و وستینگهاوس ) قبلاً کنترل بیش از یک سوم منابع برق آبی را تحت کنترل داشتند. هرچند، این بازگرداندن اراضی بزودی باعث یک رسوایی شد. در ماه اوت، گزارشگری از روزنامه یونایتدپرس اینترنشنال، در همکاری با کنفرانس ملی آبیاری در اسپوکن، واشینگتن، گزارشی منتشر کرد و مدعی شد که حدود ۱۵٬۸۶۸ آکر زمین در مونتانا به شرکت های بزرگ بفروش می رسد ( جنرال الکتریک، گوگنهایم و امالگاماتید کوپر ) . بالینگر در نخست این گزارش را نادیده گرفت و بعداً گزارشگران را به مخالفت با پیشرفت در غرب متهم کرد. هرچند گزارش برق آبی در مونتانا اغراق آمیز ثابت شد، اما اتهامات جانب گرایی در طول دوره خدمت بالینگر به عنوان وزیر کشور همواره بر وی وارد می شد.
... [مشاهده متن کامل]
بالینگر در بونسبورو، آیووا زاده شد و فرزند ریچارد هنری بالینگر و مری الیزابت نورتون بود. وی در ۱۸۸۴ میلادی از کالج ویلیامز، جاییکه وی عضو انجمن برادری زیتی پسی ( Zeta Psi ) بود، فارغ التحصیل گردید.
بالینگر امتحان وکالت را در ۱۸۸۶ میلادی با موفقیت سپری نموده و کار در حوزه حقوقی را در سیاتل آغاز کرد. وی در اواخر همان سال در ۲۶ اکتبر با جولیا البرتسون ازدواج کرد. این زوج در نهایت صاحب دو پسر شدند ( ادوارد برادلی بالینگر و ریچارد تالکوت بالینگر ) .
متعاقب دوره مستعد به رسوایی توماس جی. هیومز در عصر تب طلای یوکان، بالینگر در ۱۹۰۴ میلادی به عنوان شهردار سیاتل انتخاب شد. با پشتیبانی نخبه های بازرگانی مرکز شهر، او تا حدی ( اما نه به طور همه جانبه ) با فساد مبارزه کرده و با اتحادیه های صنفی مخالفت کرد. بعدتر ثابت شد که بالینگر مانعی برای حرکت قوی شهر بسوی مالکیت دولتی بود. وی همچنین دریاچه بالینگر در شهرستان اسنوهومیش را به افتخار پدر خود سرهنگ ریچارد بالینگر نامگذاری کرد.
پس از خدمت به عنوان شهردار سیاتل، بالینگر به اداره رئیس جمهوری تئودور روزولت ملحق شده و از ۱۹۰۷ تا ۱۹۰۸ میلادی به عنوان عضو کمیسیون در اداره عمومی زمین خدمت کرد. در ۱۹۰۹ میلادی، بالینگر در راستای تنظیم نمایشگاه آلاسکا - یوکان - پاسیفیک که یک نمایشگاه جهانی برای برجسته سازی توسعه شمال غرب بود، همکاری کرد.
رئیس جمهور جدید ویلیام هووارد تفت، علی رغم وعده های قبلی مبنی بر ابقای اعضای کابینه رئیس جمهور پیشین روزولت، بالینگر را در ۱۹۰۹ میلادی بجای محافظه کار ( و هموطن خود از اوهایو ) ، جیمز آر. گارفیلد، به عنوان وزیر کشور ایالات متحده گماشت. به عنوان یکی از نخستین اقدامات خود در این سمت، بالینگر محافظت دولتی زمین های که به طور بالقوه برای تأسیس انرژی آبی نگه داشته شده و منتظر نقشه برداری بودند را ابطال نموده و آنها را جهت اجاره دادن دوباره به حوزه عامه برگرداند. ترقی خواهان هراس داشتند که شرکت های انحصاری برق آبی این زمین ها را یا تحت کنترل می گیرند یا از توسعه تأسیسات در آن جلوگیری می نمایند و بعداً قیمت انرژی را در بازار تعیین می کنند، چون با اتمام دوره ریاست جمهوری روزولت، ۱۳ شرکت ( از جمله جنرال الکتریک و وستینگهاوس ) قبلاً کنترل بیش از یک سوم منابع برق آبی را تحت کنترل داشتند. هرچند، این بازگرداندن اراضی بزودی باعث یک رسوایی شد. در ماه اوت، گزارشگری از روزنامه یونایتدپرس اینترنشنال، در همکاری با کنفرانس ملی آبیاری در اسپوکن، واشینگتن، گزارشی منتشر کرد و مدعی شد که حدود ۱۵٬۸۶۸ آکر زمین در مونتانا به شرکت های بزرگ بفروش می رسد ( جنرال الکتریک، گوگنهایم و امالگاماتید کوپر ) . بالینگر در نخست این گزارش را نادیده گرفت و بعداً گزارشگران را به مخالفت با پیشرفت در غرب متهم کرد. هرچند گزارش برق آبی در مونتانا اغراق آمیز ثابت شد، اما اتهامات جانب گرایی در طول دوره خدمت بالینگر به عنوان وزیر کشور همواره بر وی وارد می شد.
