ساکاموتو ریوما ( به ژاپنی: 坂本龍馬 ) ؛ زاده ۳ ژانویهٔ ۱۸۳۶ درگذشته ۱۰ دسامبر ۱۸۶۷ ( ۳۱ سال ) یک سیاست مدار اهل ژاپن بود. وی در یک خانواده سامورایی دون پایه متولد شد. یکی از فعالان سیاسی بود که با شوگون سالاری توکوگاوا مخالف بود وی سعی در اتحاد بین قلمروی ساتسوما و قلمروی چوشو که با هم درگیر بودند، داشت. وی با سایگو تاکاموری از اهالی قلمروی ساتسوما ملاقات داشت و با افکارش در مورد نابودی نظام شوگونی آشنا گردید. وی اولین شرکت تجارت بین المللی را با کمک سایگو راه اندازی کرد. عواید این شرکت برای تقویت و آماده سازی نیروهای مخالف سیستم شوگون سالاری می رسید. در سال ۱۸۶۶ ساکاموتو در یک درگیری با تپانچه ای که در دست داشت یکی از کاپیتان های پلیس شوگون را به قتل رساند و به زندان افتاد. وی که قبلاً هم به زندان افتاده بود برای بار دوم آزاد شد. وی یک برنامهٔ ۸ ماده ای را برای تغییر سیستم و کنار گذاری دولت شوگون و ایجاد دولت جدید طراحی کرد.
... [مشاهده متن کامل]
در سال ۱۸۶۷ تایسی هوکان ( بازگشت قدرت به امپراتور ) توسط یامائوچی تویوشیگه فرماندار ولایت توسا به توکوگاوا یوشینوبو پیشنهاد شد و به طور غیرمنتظره شوگون این برنامه را پذیرفت و برای اجرای این برنامه آماده شد. در تاریخ ۹ نوامبر وی از مقام شوگونی استعفا داد. برنامه های ساکاموتو شامل تغییرات سیاسی و اقتصادی زیادی در ژاپن می شد که در اثر اجرای این تغییرات ساکاموتو ریوما به عنوان پدر مدرنیزه شدن ژاپن یاد می شود.
در تاریخ ۱۰ دسامبر ۱۸۶۷ ساکاموتو ریوما به قتل رسید. به نظر می رسید که این ترور توسط شینسنگومی و یا گروهی دیگر از نیروهای تحت امر شوگون باشند انجام شده باشد اما قاتل واقعی هیچگاه پیدا نشد.
در اواخر قرن نوزدهم ژاپن از نظر اقتصادی کشوری کم توسعه یافته بود که از سال ۱۶۰۰ توسط خاندان توکوگاوا اداره می شد که در سال ۱۶۰۳، لقب شوگون را برای خود انتخاب کرده بودند.
در طول این دوره امپراتوری ژاپن در کناری ایستاده بود و تنها یک نقش تشریفاتی محض داشت. شوگون های توکوگاوا از اعضای بسیار بانفوذ طبقه فئودال ها بودند که از قلمروهای خود مالیات می گرفتند.
این شوگون ها همراه با ملازمان ارتشی خود، سامورایی ها، جامعه ای را به وجود آورده بودند که شبیه اروپای قرون وسطی بود که در آن طبقات شغلی و تجارت محدود بود و بالاترین نرخ های مالیاتی را باید کشاورزان پرداخت می کردند. در کشور سیاست ساکوکو به معنای سیاست درهای بسته اعمال می شد، و هدف آن محدود و ممنوع کردن ارتباط و تجارت مردمان کشور ژاپن با اتباع خارجی بود. در دوره ادو ورود خارجی ها و خروج ژاپنی ها می توانست مجازات مرگ را در پی داشته باشد. شوگون در ادو مستقر بود و تمام تجارت خارجی را کنترل و در انحصار خود درآورده بود. نهادهای اقتصادی و سیاسی، محدود بودند و ژاپن در فقر به سر می برد.
... [مشاهده متن کامل]
در سال ۱۸۶۷ تایسی هوکان ( بازگشت قدرت به امپراتور ) توسط یامائوچی تویوشیگه فرماندار ولایت توسا به توکوگاوا یوشینوبو پیشنهاد شد و به طور غیرمنتظره شوگون این برنامه را پذیرفت و برای اجرای این برنامه آماده شد. در تاریخ ۹ نوامبر وی از مقام شوگونی استعفا داد. برنامه های ساکاموتو شامل تغییرات سیاسی و اقتصادی زیادی در ژاپن می شد که در اثر اجرای این تغییرات ساکاموتو ریوما به عنوان پدر مدرنیزه شدن ژاپن یاد می شود.
در تاریخ ۱۰ دسامبر ۱۸۶۷ ساکاموتو ریوما به قتل رسید. به نظر می رسید که این ترور توسط شینسنگومی و یا گروهی دیگر از نیروهای تحت امر شوگون باشند انجام شده باشد اما قاتل واقعی هیچگاه پیدا نشد.
در اواخر قرن نوزدهم ژاپن از نظر اقتصادی کشوری کم توسعه یافته بود که از سال ۱۶۰۰ توسط خاندان توکوگاوا اداره می شد که در سال ۱۶۰۳، لقب شوگون را برای خود انتخاب کرده بودند.
در طول این دوره امپراتوری ژاپن در کناری ایستاده بود و تنها یک نقش تشریفاتی محض داشت. شوگون های توکوگاوا از اعضای بسیار بانفوذ طبقه فئودال ها بودند که از قلمروهای خود مالیات می گرفتند.
این شوگون ها همراه با ملازمان ارتشی خود، سامورایی ها، جامعه ای را به وجود آورده بودند که شبیه اروپای قرون وسطی بود که در آن طبقات شغلی و تجارت محدود بود و بالاترین نرخ های مالیاتی را باید کشاورزان پرداخت می کردند. در کشور سیاست ساکوکو به معنای سیاست درهای بسته اعمال می شد، و هدف آن محدود و ممنوع کردن ارتباط و تجارت مردمان کشور ژاپن با اتباع خارجی بود. در دوره ادو ورود خارجی ها و خروج ژاپنی ها می توانست مجازات مرگ را در پی داشته باشد. شوگون در ادو مستقر بود و تمام تجارت خارجی را کنترل و در انحصار خود درآورده بود. نهادهای اقتصادی و سیاسی، محدود بودند و ژاپن در فقر به سر می برد.
