رینگ پیستون

رینگ پیستون یک حلقه تقسیم فلزی است که به قطر بیرونی پیستون در موتور احتراق داخلی یا موتور بخار متصل می شود.
وظایف اصلی رینگ های پیستون در موتورها عبارتند از:
• محفظه احتراق را آب بندی می کند تا کمترین تلفات گازی به محفظه میل لنگ وجود داشته باشد.
• بهبود انتقال حرارت از پیستون به دیواره سیلندر.
• حفظ مقدار مناسب روغن بین پیستون و دیواره سیلندر
• تنظیم مصرف روغن موتور با خراش دادن روغن از دیواره سیلندر
رینگ های پیستون برای آب بندی شکاف بین پیستون و دیواره سیلندر طراحی شده اند. اگر این شکاف خیلی کم بود، انبساط حرارتی پیستون می تواند به معنای گیرکردن پیستون در سیلندر باشد و باعث آسیب جدی به موتور شود. از طرف دیگر، یک شکاف بزرگ باعث آب بندی ناکافی رینگ های پیستون در مقابل دیواره های سیلندر می شود و در نتیجه فشار بیش از حد ( گازهای حاصل از احتراق وارد میل لنگ می شود ) و فشار کمتری به سیلندر وارد می شود و توان خروجی موتور را کاهش می دهد.
حرکت لغزشی رینگ پیستون در داخل دیواره سیلندر باعث تلفات اصطکاک موتور می شود. اصطکاک ناشی از رینگ های پیستون تقریباً ۲۴٪ از کل تلفات اصطکاک مکانیکی برای موتور است؛ بنابراین طراحی رینگ های پیستون سازشی بین به حداقل رساندن اصطکاک در حین دستیابی به آب بندی خوب و طول عمر قابل قبول است.
روانکاری رینگ های پیستون دشوار است و نیروی محرکه ای برای بهبود کیفیت روغن موتور بوده است. روغن باید در دمای بالا و شرایط سخت با تماس لغزشی با سرعت بالا دوام بیاورد. روانکاری به ویژه دشوار است زیرا حلقه ها به جای چرخش مداوم ( مانند یک ژورنال یاتاقان ) حرکت نوسانی دارند. در محدوده حرکت پیستون، رینگ متوقف می شود و جهت را برعکس می کند. این امر اثر طبیعی گوه روغن یاتاقان هیدرودینامیکی را مختل می کند و کارایی روانکاری را کاهش می دهد.
رینگ ها نیز برای افزایش نیروی تماس و حفظ مهر و موم نزدیک فنر می شوند. نیروی فنر یا توسط سفتی خود رینگ یا توسط یک فنر جداگانه در پشت حلقه آب بند تأمین می شود.
مهم است که رینگ ها آزادانه در شیارهای خود در داخل پیستون شناور باشند تا بتوانند با سیلندر در تماس باشند. حلقه های اتصال در پیستون، معمولاً به دلیل تجمع محصولات احتراق یا تجزیه روغن روان کننده، می تواند باعث از کار افتادن موتور شود و یکی از دلایل رایج خرابی موتورهای دیزلی است.