ریقو

ضعیف و نطیف خیلی سست ، کسی که از یک تحدید کوچیک خودشو خراب کنه" ریقو"
تمامز

ریق رحمت راسرکشید =فوت کرد

ریق عربی و به معنی آب دهان است و به خاطر مایع و جاری بودنش موضوعات به آن تشبیه می شود. پس در تشبیه، ریق مشبه به و سیلان و وارفتگی و شل بودن وجه شبه است. شخص شل و بی حال و دچار اسهال و ناتوانی در امساک
... [مشاهده متن کامل]

ریق و ابریق هر دو به ظرف اشاره دارند مثلاً ریق رحمت و در اینجا اشاره به کسی است که مدام ظرف بدست است اشاره به ظرفی که در آن بالا می آورند یا کسی که مدام آفتابه به دست است . ریقو کسی است که مشکل گوارشی و بخصوص مشکل روده دارد و به این دلیل همیشه لاغر و ضعیف است

وقتی یه مورچه رو تو بچگیامون له میکردیم میگفتیم ریقش در اومد. یعنی له و لَوَردَش کردیم و درب و داغون شد. ریقو یا بهتره بگیم ریقّو یعنی آدم ترسو و ضعیف و بی وجود. آدمی که قدرت و شجاعت و جسارت زیادی از خودش نشون نمیده

ریقو:اسهال، مشکل گوارشی اسهال مدت دار که باعث ضعف و لاغری بشه و یا حتی در دام و طیور بخصوص کهره و بره و جوجه چند روزه که اسهال میشوند و معمولا منجر به مرگ شود.
ریقو در اصطلاح:ضعیف و لاغر. ترسو و بازنده. ضعیف النفس و سست عنصر

کسی که از ترس به خودش برینه. کسی که از ترس تو شلوارش مدفوع کنه. اغراق است از به خود شاشیدن ( ادرار کردن ) از ترس. شخص ترسو. ضعیف. سست عنصر. ضعیف النفس

سست و کم توان

آب دهان است خنگه

شُل