ریفیه

لغت نامه دهخدا

( ریفیة ) ریفیة. [ فی ی َ ] ( ع اِ ) زمین هموار مزروع. ضد بریه. ( ناظم الاطباء ). زمین کشت شده. خلاف بریه. ( یادداشت مؤلف ).

پیشنهاد کاربران

بپرس