( ریفة ) ریفة. [ رَی ْ ی ِ ف َ ] ( ع ص ) مؤنث رَیّف. گویند: ارض ریفة؛ زمین علفناک با فراخی و ارزانی. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ) ( ناظم الاطباء ). رجوع به ریِّف شود.
