، واژه 葡萄 ( p�t�o ) که در زبان چینی به معنای "انگور" است، یکی از نمونه های شناخته شده تأثیر زبان های ایرانی بر چینی است. این واژه احتمالاً از طریق جاده ابریشم وارد زبان چینی شده است و ریشه آن را می توان در زبان های ایرانی میانه، به ویژه سغدی و پارسی میانه، جستجو کرد.
... [مشاهده متن کامل]
ریشه ایرانی واژه "葡萄"
در پارسی میانه، واژه "budaw" ( بوداو ) برای انگور وجود داشته است.
در زبان سغدی، که تأثیر زیادی بر واژگان چینی گذاشته، شکل هایی مانند "βutāw" یا "putāw" دیده شده است.
احتمالاً این واژه از سغدی وارد چینی شده و به صورت 葡萄 ( p�t�o ) درآمده است.
چرا این واژه وارد چینی شد؟
1. جاده ابریشم: انگور یکی از محصولات مهمی بود که از غرب ( به ویژه از مناطق ایرانی نشین مانند سغد، باختر، و پارس ) به چین صادر می شد.
2. فرهنگ و کشاورزی: چینی ها در دوران دودمان هان ( ۲۲۰ قبل از میلاد - ۲۰۰ میلادی ) از طریق تماس با ایرانیان و دیگر مردمان آسیای میانه، با کاشت انگور و تولید شراب آشنا شدند.
همان طور که در مورد 狮 ( shī ) و 葡萄 ( p�t�o ) دیدیم، برخی دیگر از واژه های چینی نیز از زبان های ایرانی وام گرفته شده اند، از جمله:
石榴 ( sh�li� ) – انار ( ریشه از پارسی باستان )
胡椒 ( h�jiāo ) – فلفل سیاه ( 胡 نشان دهنده "بیگانگان غربی"، که اغلب به ایرانیان اشاره دارد )
胡萝卜 ( h�lu�bo ) – هویج ( باز هم胡 در اینجا نشان دهنده منشأ خارجی، احتمالاً ایرانی، است )
این نمونه ها نشان می دهند که زبان های ایرانی تأثیر زیادی بر واژگان چینی، به ویژه در حوزه خوراکی ها و محصولات کشاورزی، گذاشته اند.
... [مشاهده متن کامل]
ریشه ایرانی واژه "葡萄"
در پارسی میانه، واژه "budaw" ( بوداو ) برای انگور وجود داشته است.
در زبان سغدی، که تأثیر زیادی بر واژگان چینی گذاشته، شکل هایی مانند "βutāw" یا "putāw" دیده شده است.
احتمالاً این واژه از سغدی وارد چینی شده و به صورت 葡萄 ( p�t�o ) درآمده است.
چرا این واژه وارد چینی شد؟
1. جاده ابریشم: انگور یکی از محصولات مهمی بود که از غرب ( به ویژه از مناطق ایرانی نشین مانند سغد، باختر، و پارس ) به چین صادر می شد.
2. فرهنگ و کشاورزی: چینی ها در دوران دودمان هان ( ۲۲۰ قبل از میلاد - ۲۰۰ میلادی ) از طریق تماس با ایرانیان و دیگر مردمان آسیای میانه، با کاشت انگور و تولید شراب آشنا شدند.
همان طور که در مورد 狮 ( shī ) و 葡萄 ( p�t�o ) دیدیم، برخی دیگر از واژه های چینی نیز از زبان های ایرانی وام گرفته شده اند، از جمله:
石榴 ( sh�li� ) – انار ( ریشه از پارسی باستان )
胡椒 ( h�jiāo ) – فلفل سیاه ( 胡 نشان دهنده "بیگانگان غربی"، که اغلب به ایرانیان اشاره دارد )
胡萝卜 ( h�lu�bo ) – هویج ( باز هم胡 در اینجا نشان دهنده منشأ خارجی، احتمالاً ایرانی، است )
این نمونه ها نشان می دهند که زبان های ایرانی تأثیر زیادی بر واژگان چینی، به ویژه در حوزه خوراکی ها و محصولات کشاورزی، گذاشته اند.