ریشه هوایی

ریشه هوایی به ریشه هایی می گویند که بالاتر از سطح زمین قرار دارند و در بیشتر اوقات به صورت عارضی و نابه جا پدید می آیند؛ یعنی ریشه ای محسوب می گردند که به غیر از موقعیت طبیعی می روید. این ریشه های در گیاهان گوناگونی دیده شده اند؛ از جمله آن می توان به گیاه های هوایی مثل ارکیده ها، درختان باتلاقی استوایی مثل مانگرو، درختان انجیر هندی و گیاهان بالارونده مثل پاپیتال و پیچک سمی، اشاره کرد. [ ۱] [ ۲]
ریشه ای تکیه ای ( به انگلیسی: Prop root ) رایج ترین نوع است که برای مثال می توان آن را در درختان انجیر هندی ( بانیان ) دید. این ها زندگی خود را به عنوان یک گیاه هوایی روی تاج درخت دیگر آغاز می کنند و ریشه هایشان شروع به پیچیدن دور ساقه میزبان می کند. بعد از رسیدن ریشه ها به زمین، سرعت رشد این گیاهان افزایش می یابد. [ ۳]
ریشه تنفسی یا پنوماتوفور ( به انگلیسی: Pneumatophore ) در گیاهان آبزی وجود دارد. ساختار پنوماتوفور از آب خارجی می شود و تنفس لازم ریشه ای را برای گونه های مانگرو را فراهم می کند. [ ۴]
ریشه مکنده هوایی یا هاستوریوم هوایی در گیاهان انگلی وجود دارد و به صورت اندام مکنده است. این گیاهان به میزبان خود می چسبند و ریشه را از طریق سطح به میزبان وارد می کنند. مثالی از ریشه هوایی مکنده را می توان در سرده دارواش یافت. [ ۵]
ریشه های هوایی گسترنده معمولاً از ساقه های افقی که بالاتر از زمین قرار دارند، به وجود می آیند و در جهت گسترش گیاه حرکت می کنند. [ ۶]