ریشه های روانی اساطیر نامیدن قران

[ویکی فقه] ریشه های روانی اساطیر نامیدن قرآن. پاره ای گزارش های تاریخی ونیز ظاهر برخی آیات نشان می دهد که سران شرک یقین داشتند که قرآن از سنخ اساطیر نیست و برخی چون عتبة بن ربیعه، ولید بن مغیره و نضر بن حارث در کنار اعتراف به حلاوت ویژه، استواری و پربار و برگ بودن قرآن، همانندی آن با شعر، سخنان کاهنان و سحر را نفی می کردند. قرآن این برخورد را بازتاب برخی ویژگی های شخصیتی و در عین حال مرتبط با یک دیگر آنان معرفی می کند.
این ویژگی ها عبارت است از:
← اباحی گری
۱. ↑ ظلال فی ظلال القرآن، ج ۲، ص ۱۰۶۷.
دائرة المعارف قرآن کریم، برگرفته از مقاله «اساطیر».
...