ریشتن

لغت نامه دهخدا

ریشتن. [ ت َ ] ( مص ) رشتن و ریسمان کردن. ( ناظم الاطباء ). غزل. رشتن. ( یادداشت مؤلف ). ریستن. ریسیدن. ( آنندراج ). رجوع به مترادفات کلمه شود. || کوشش کردن. || آهسته سخن گفتن. || معاف کردن. عفو نمودن. آزاد کردن. رهانیدن. ( ناظم الاطباء ).

فرهنگ فارسی

رشتن و ریسمان کردن . غزل رشتن

پیشنهاد کاربران

بپرس