ویلهلم ریشارد واگنر ( به آلمانی: Wilhelm Richard Wagner ) ( زادهٔ ۲۲ مه ۱۸۱۳ – درگذشتهٔ ۱۳ فوریه ۱۸۸۳ ) آهنگ ساز، رهبر ارکستر، نظریه پرداز موسیقی و مقاله نویس آلمانی بود. شهرت او بیشتر به خاطر اپراهای اوست. در دنیای موسیقی کلاسیک از او به عنوان ادامه دهندهٔ راه لودویگ فان بتهوون یاد می کنند.
... [مشاهده متن کامل]
نوآوری های واگنر در زمینهٔ موسیقی کلاسیک اروپایی تأثیر زیادی بر آهنگسازان بعد از او داشت. او در آثار خود گام کروماتیک و فواصل نامطبوع را به کار می برد و از این نظر پیشگام موسیقی مدرن اروپا است. استفاده از نغمهٔ معرف پس از او بسیار رایج شد و بر موسیقی فیلم در سده بیستم اثر گذاشت.
دوره اپراهای حلقه نیبلونگ از مهم ترین کارهای اوست. او تا مدت ها با یکی از بزرگترین هم عصرانش فریدریش نیچه، فیلسوف نامدار آلمانی، روابطی بسیار دوستانه داشت، اما پس از چندی این روابط به کدورت انجامید.
ریشارد واگنر در ۲۲ مهٔ ۱۸۱۳ در شهر لایپزیگ و در محلهٔ یهودیان به دنیا آمد. او فرزند نهم کارمند ادارهٔ پلیس، کارل فریدریش واگنر و دختر نانوایی به نام یوهانا روزین ( نی پیتز ) بود. شش ماه پس از تولد ریشارد، پدرش کارل بر اثر ابتلا به بیماری تیفوس درگذشت. پس از آن یوهانا با دوست کارل، لودویگ گییر که خود بازیگر و نمایش نامه نویس بود، زندگی مشترکی را آغاز کرد. آن دو احتمالاً در اوت ۱۸۱۴ ازدواج کردند، اگرچه هیچ سندی از این ازدواج در ثبت کلیسای لایپزیگ یافت نشده است. یوهانا و خانواده اش در محل اقامت لودویگ در درسدن سکنی گزیدند. واگنر تا ۱۴سالگی با نام ویلهلم گییر واگنر شناخته می شد. او احتمالاً فکر می کرد که گییر پدر واقعی اش است.
علاقهٔ گییر به تئاتر، به پسرخوانده اش منتقل شد و واگنر در اجراهای او شرکت کرد. واگنر در خودزندگی نامه اش به یاد می آورد که یکبار نقش فرشته ای را بازی کرده بوده است. در اواخر ۱۸۲۰ در مدرسه پاستور وتزل در نزدیکی درسدن ثبت نام شد. جایی که نخستین آموزش هاش پیانویش را نزد معلم لاتین خود دریافت کرد. او در نواختن صحیح گام مشکل داشت و ترجیح می داد پیش نواهای تئاتر را با شنیدن بیاموزد. پس از مرگ گییر در ۱۸۲۱ ریشارد با هزینهٔ برادر پدرخوانده اش به مدرسهٔ شبانه روزی «کرویتس شوله» ( Kreuzschule ) فرستاده شد. در نه سالگی اجرایی زنده از اپرای دِر فرایشوتز از کارل ماریا فون وبر را به رهبری خودِ وبر دید و به شدت تحت تأثیر عناصرِ گوتیکِ آن قرار گرفت.
... [مشاهده متن کامل]
نوآوری های واگنر در زمینهٔ موسیقی کلاسیک اروپایی تأثیر زیادی بر آهنگسازان بعد از او داشت. او در آثار خود گام کروماتیک و فواصل نامطبوع را به کار می برد و از این نظر پیشگام موسیقی مدرن اروپا است. استفاده از نغمهٔ معرف پس از او بسیار رایج شد و بر موسیقی فیلم در سده بیستم اثر گذاشت.
دوره اپراهای حلقه نیبلونگ از مهم ترین کارهای اوست. او تا مدت ها با یکی از بزرگترین هم عصرانش فریدریش نیچه، فیلسوف نامدار آلمانی، روابطی بسیار دوستانه داشت، اما پس از چندی این روابط به کدورت انجامید.
ریشارد واگنر در ۲۲ مهٔ ۱۸۱۳ در شهر لایپزیگ و در محلهٔ یهودیان به دنیا آمد. او فرزند نهم کارمند ادارهٔ پلیس، کارل فریدریش واگنر و دختر نانوایی به نام یوهانا روزین ( نی پیتز ) بود. شش ماه پس از تولد ریشارد، پدرش کارل بر اثر ابتلا به بیماری تیفوس درگذشت. پس از آن یوهانا با دوست کارل، لودویگ گییر که خود بازیگر و نمایش نامه نویس بود، زندگی مشترکی را آغاز کرد. آن دو احتمالاً در اوت ۱۸۱۴ ازدواج کردند، اگرچه هیچ سندی از این ازدواج در ثبت کلیسای لایپزیگ یافت نشده است. یوهانا و خانواده اش در محل اقامت لودویگ در درسدن سکنی گزیدند. واگنر تا ۱۴سالگی با نام ویلهلم گییر واگنر شناخته می شد. او احتمالاً فکر می کرد که گییر پدر واقعی اش است.
علاقهٔ گییر به تئاتر، به پسرخوانده اش منتقل شد و واگنر در اجراهای او شرکت کرد. واگنر در خودزندگی نامه اش به یاد می آورد که یکبار نقش فرشته ای را بازی کرده بوده است. در اواخر ۱۸۲۰ در مدرسه پاستور وتزل در نزدیکی درسدن ثبت نام شد. جایی که نخستین آموزش هاش پیانویش را نزد معلم لاتین خود دریافت کرد. او در نواختن صحیح گام مشکل داشت و ترجیح می داد پیش نواهای تئاتر را با شنیدن بیاموزد. پس از مرگ گییر در ۱۸۲۱ ریشارد با هزینهٔ برادر پدرخوانده اش به مدرسهٔ شبانه روزی «کرویتس شوله» ( Kreuzschule ) فرستاده شد. در نه سالگی اجرایی زنده از اپرای دِر فرایشوتز از کارل ماریا فون وبر را به رهبری خودِ وبر دید و به شدت تحت تأثیر عناصرِ گوتیکِ آن قرار گرفت.
