ریسپریدون ( به انگلیسی: Risperidone ) است و رَده درمانی: داروهای ضِد روان پریشی و شیدایی دوقطبی است. اَشکال دارویی: قرص، مایع حل شونده در دهان و آمپول تزریق عضلانی است. ریسپریدون میتواند موجب بروز علائم لکنت زبان شود. همچنین در حدود ۱۰ درصد مصرف کنندگان تاکی کاردی یا برادی کاردی مشاهده شده است.
ریسپریدون یک داروی ضدجنون آتیپیک است که اداره مواد غذائی و داروئی ایالات متحده آمریکا در سال ۱۹۹۳ سودمندی آن را برای درمان اسکیزوفرنی، در سال ۲۰۰۳ برای درمان کوتاه مدت علائم شیدایی و به عنوان درمان کمکی در کنار داروهای اصلی در اختلال دو قطبی و در سال ۲۰۰۶ برای درمان بی قراری مبتلایان به اوتیسم تأیید کرده است. ریسپریدون همچون دیگر ضدجنون های آتیپیک برای درمان تعدادی از اختلالات روانپزشکی دیگر از جمله اختلال وسواسی جبری، افسردگی، اختلال توره، تحریک پذیری شدید مبتلایان به اوتیسم و اختلالات مربوط به خوردن استفاده می شود. [ ۱]
نام های تجاری: Risperdal, Risperdal M - Tab, Risperdal Consta
ریسپریدون یک نوع داروی ضدجنون است. این دارو سبب ایجاد تغییراتی در میزان مواد شیمیایی موجود در مغز ( نوروترنسمیتر ) می گردد. این دارو برای درمان اختلالات حاد یا حالات مزمن روانی مثل اسکیزوفرنی و نشانه های اختلال دوقطبی ( افسردگی - شیدایی ) استفاده می شود. ریسپریدون همچنین برای درمان و کاهش تحریک پذیری مفرط کودکان در خودمانده ( اوتیسم ) به کار می رود. اگر چه ناراحتی اصلی را برطرف نمی کند اما در کاهش علایم آزاردهنده مؤثر است. این دارو بر علایم مثبت ( مانند توهم، هذیان و اختلال فکر ) و علایم منفی ( مانند انزوا و ناتوانی در ابراز احساسات ) مؤثر است. این دارو همچنین می تواند در رفع برخی دیگر از نشانه های ناشی از اسکیزوفرنی از قبیل افسردگی و اضطراب مفید باشد. ریسپریدون در مقایسه با برخی دیگر از داروهای ضدجنون اثر خواب آوری کمتری دارد و کمتر ایجاد اختلالات حرکتی می کند.
ریسپریدون برای درمان اختلالات ناشی از زوال عقل ( دمانس ) با احتیاط فراوانی تجویز می شود. در صورت داشتن حساسیت به ریسپریدون هرگز این دارو تجویز نمی شود. در صورت داشتن هریک از موارد زیر حتماً پزشک معالجتان را در جریان بگذارید: بیماری های کبدی و کلیوی، ناراحتی های قلبی، فشار خون بالا، دیابت، مشکلات مربوط به ضربان قلب سابقه ایست و سکته های قلبی، سابقه سرطان سینه، تشنج و صرع، سابقه داشتن افکار خودکشی، بیماری پارکینسون و مشکلات بلعی ( قورت دادن )
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفریسپریدون یک داروی ضدجنون آتیپیک است که اداره مواد غذائی و داروئی ایالات متحده آمریکا در سال ۱۹۹۳ سودمندی آن را برای درمان اسکیزوفرنی، در سال ۲۰۰۳ برای درمان کوتاه مدت علائم شیدایی و به عنوان درمان کمکی در کنار داروهای اصلی در اختلال دو قطبی و در سال ۲۰۰۶ برای درمان بی قراری مبتلایان به اوتیسم تأیید کرده است. ریسپریدون همچون دیگر ضدجنون های آتیپیک برای درمان تعدادی از اختلالات روانپزشکی دیگر از جمله اختلال وسواسی جبری، افسردگی، اختلال توره، تحریک پذیری شدید مبتلایان به اوتیسم و اختلالات مربوط به خوردن استفاده می شود. [ ۱]
نام های تجاری: Risperdal, Risperdal M - Tab, Risperdal Consta
ریسپریدون یک نوع داروی ضدجنون است. این دارو سبب ایجاد تغییراتی در میزان مواد شیمیایی موجود در مغز ( نوروترنسمیتر ) می گردد. این دارو برای درمان اختلالات حاد یا حالات مزمن روانی مثل اسکیزوفرنی و نشانه های اختلال دوقطبی ( افسردگی - شیدایی ) استفاده می شود. ریسپریدون همچنین برای درمان و کاهش تحریک پذیری مفرط کودکان در خودمانده ( اوتیسم ) به کار می رود. اگر چه ناراحتی اصلی را برطرف نمی کند اما در کاهش علایم آزاردهنده مؤثر است. این دارو بر علایم مثبت ( مانند توهم، هذیان و اختلال فکر ) و علایم منفی ( مانند انزوا و ناتوانی در ابراز احساسات ) مؤثر است. این دارو همچنین می تواند در رفع برخی دیگر از نشانه های ناشی از اسکیزوفرنی از قبیل افسردگی و اضطراب مفید باشد. ریسپریدون در مقایسه با برخی دیگر از داروهای ضدجنون اثر خواب آوری کمتری دارد و کمتر ایجاد اختلالات حرکتی می کند.
ریسپریدون برای درمان اختلالات ناشی از زوال عقل ( دمانس ) با احتیاط فراوانی تجویز می شود. در صورت داشتن حساسیت به ریسپریدون هرگز این دارو تجویز نمی شود. در صورت داشتن هریک از موارد زیر حتماً پزشک معالجتان را در جریان بگذارید: بیماری های کبدی و کلیوی، ناراحتی های قلبی، فشار خون بالا، دیابت، مشکلات مربوط به ضربان قلب سابقه ایست و سکته های قلبی، سابقه سرطان سینه، تشنج و صرع، سابقه داشتن افکار خودکشی، بیماری پارکینسون و مشکلات بلعی ( قورت دادن )
wiki: ریسپریدون