ریسن

لغت نامه دهخدا

ریسن. [ س َ ] ( اِ ) همان رسن معروف است. ( قاموس کتاب مقدس ). رجوع به رسن شود.

ریسن. [ س َ ] ( اِخ ) یکی از شهرهای نمرود می باشد. ( قاموس کتاب مقدس ). || یکی از شهرهای بسیار قدیم آشوریان است که فیمابین نینوی و کالد واقع بوده. ( قاموس کتاب مقدس ).

ریسن. [ س َ ] ( اِخ ) دهی از بخش رودسر شهرستان لاهیجان. دارای 117 تن سکنه. آب آن از چشمه و محصول عمده آنجا غلات و بنشن و ارزن و گردو و فندق و صنایع دستی آنجا شال و کرباس بافی است. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 2 ).

فرهنگ فارسی

ده از بخش رودسر شهرستان لاهیجان

پیشنهاد کاربران

بپرس