ریخته گری با قالب دائم یک فرآیند ریخته گری فلزات است که در آن از قالب های چندین بار مصرف یا به اصطلاح «دائمی» استفاده می شود که معمولاً از جنس فلز می باشند.
از شناخته شده ترین زیرشاخهٔ این شیوه، ریخته گری نیمه منجمد می باشد.
۱. آماده سازی قالب:نخست خود فالب از پیش حرارت داده می شود تا دمای حدود ۳۰۰ – ۵۰۰ درجه فارنهایت، تا اجازهٔ جریان یافتن بهتر به فلز داده شود و کاستی ها و نقص های مربوط به قالب برطرف شود. سپس یک پوشش سرامیکی برای سطح حفره دار قالب به کار برده می شود تا هم فرایند جداسازی قطعه از قالب آسان تر شود هم اینکه عمر قالب افزایش یابد. ۲. مونتاژ قالب: قالب ها حداقل از ۲ بخش تشکیل می شوند – یا ۲ بخش با مرکزهایی دیگر برای تولید قطعاتی پیچیده تر. مرکزها معمولاً از جنس آهن یا استیل هستند اما گاهی از ماسهٔ قابل کاربرد هم استفاده می شود. در این مرحله مرکزها جایگذاری می شوند و دو نیمه در هم چفت می شوند. ۳. ریختن مذاب:
در این مرحله فلز مذاب توسط ملاقهٔ مخصوصی و به آرامی از طریق سوراخ راه گاه بالای قالب داخل قالب ریخته شده و وارد حفره ها می شود.
۴. خنک کردن: به فلز مذاب درون قالب فرصت داده می شود تا خنک و جامد شود. ۵. بازکردن قالب:
پس از طی مرحلهٔ جامد شدن، ۲ نیمهٔ قالب از هم باز می شوند و قطعهٔ منجمد شده را خارج می کنند.
۶. پرداخت کاری قطعه: در هنگام خنک کردن، فلز باقی مانده در راه گاه به قطعهٔ اصلی میچشبد و در این مرحله این چنین بخش های زایدی باید از قطعه جدا و کنده شوند.
۱. ریخته گری نیمه جامد: این روش یک حالت ویژه از ریخته گری قالب دائم می باشد که در آن اجازه داده نمی شود همه فلز مذاب منجمد شود، بلکه زمانی که ضخامت مورد نظر قطعه حاصل شد، فلز باقی مانده ای کاملاً منجمد نشده، از قالب بیرون ریخته می شود. ۲. ریخته گری کورتیاس: در این روش از یک پیستون برای جمع آوری فلز مذاب داخل راهگاه استفاده می شود که روشی مناسب برای تولید قطعاتی با ضخامت های کم و دارای جزئیات می باشد. ۳. ریخته گری تحت فشار: در این روش به جای کمک گرفتن از جاذبهٔ زمین برای جاری شدن مذاب، از فشار حدود ۱ اتمسفر استفاده می شود. نگهداری فلز تحت این فشار باعث می شود که قالب به طور کامل پر شود و هر میزان افتی در مرحلهٔ خنک کردن را متعادل نگه می دارد. خواص مکانیکی قطعهٔ تولید شده توسط این روش به نسبت روش های سنتی، ۵ درصد برتری دارد. ۴. ریخته گری تحت خلاء": این روش بسیار مشابه روش تحت فشار می باشد، با این تفاوت که به جای استفاده از فشار، فلز مذاب را تحت خلاء قرار می دهند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاز شناخته شده ترین زیرشاخهٔ این شیوه، ریخته گری نیمه منجمد می باشد.
۱. آماده سازی قالب:نخست خود فالب از پیش حرارت داده می شود تا دمای حدود ۳۰۰ – ۵۰۰ درجه فارنهایت، تا اجازهٔ جریان یافتن بهتر به فلز داده شود و کاستی ها و نقص های مربوط به قالب برطرف شود. سپس یک پوشش سرامیکی برای سطح حفره دار قالب به کار برده می شود تا هم فرایند جداسازی قطعه از قالب آسان تر شود هم اینکه عمر قالب افزایش یابد. ۲. مونتاژ قالب: قالب ها حداقل از ۲ بخش تشکیل می شوند – یا ۲ بخش با مرکزهایی دیگر برای تولید قطعاتی پیچیده تر. مرکزها معمولاً از جنس آهن یا استیل هستند اما گاهی از ماسهٔ قابل کاربرد هم استفاده می شود. در این مرحله مرکزها جایگذاری می شوند و دو نیمه در هم چفت می شوند. ۳. ریختن مذاب:
در این مرحله فلز مذاب توسط ملاقهٔ مخصوصی و به آرامی از طریق سوراخ راه گاه بالای قالب داخل قالب ریخته شده و وارد حفره ها می شود.
۴. خنک کردن: به فلز مذاب درون قالب فرصت داده می شود تا خنک و جامد شود. ۵. بازکردن قالب:
پس از طی مرحلهٔ جامد شدن، ۲ نیمهٔ قالب از هم باز می شوند و قطعهٔ منجمد شده را خارج می کنند.
۶. پرداخت کاری قطعه: در هنگام خنک کردن، فلز باقی مانده در راه گاه به قطعهٔ اصلی میچشبد و در این مرحله این چنین بخش های زایدی باید از قطعه جدا و کنده شوند.
۱. ریخته گری نیمه جامد: این روش یک حالت ویژه از ریخته گری قالب دائم می باشد که در آن اجازه داده نمی شود همه فلز مذاب منجمد شود، بلکه زمانی که ضخامت مورد نظر قطعه حاصل شد، فلز باقی مانده ای کاملاً منجمد نشده، از قالب بیرون ریخته می شود. ۲. ریخته گری کورتیاس: در این روش از یک پیستون برای جمع آوری فلز مذاب داخل راهگاه استفاده می شود که روشی مناسب برای تولید قطعاتی با ضخامت های کم و دارای جزئیات می باشد. ۳. ریخته گری تحت فشار: در این روش به جای کمک گرفتن از جاذبهٔ زمین برای جاری شدن مذاب، از فشار حدود ۱ اتمسفر استفاده می شود. نگهداری فلز تحت این فشار باعث می شود که قالب به طور کامل پر شود و هر میزان افتی در مرحلهٔ خنک کردن را متعادل نگه می دارد. خواص مکانیکی قطعهٔ تولید شده توسط این روش به نسبت روش های سنتی، ۵ درصد برتری دارد. ۴. ریخته گری تحت خلاء": این روش بسیار مشابه روش تحت فشار می باشد، با این تفاوت که به جای استفاده از فشار، فلز مذاب را تحت خلاء قرار می دهند.
wiki: ریخته گری با قالب دائمی