ریخت شناسی کهکشان ها ( انگلیسی: Galaxy morphological classification )
طبقه بندی ریخت شناسی کهکشان سیستمی است که توسط ستاره شناسان برای تقسیم کهکشان ها بر اساس ظاهر بصری آن ها استفاده می شود. طرح های متعددی در استفاده وجود دارد که می توان آن ها را با توجه به مورفولوژی های آن ها دسته بندی کرد، معروف ترین آن ها توالی حباب است که توسط ادوین هابل طراحی شده است و بعد از آن توسط جرارد دواووکورر و آلن سندیج گسترش یافت.
توالی هابل یک روش طبقه بندی مورفولوژیکی برای کهکشان هایی است که توسط ادوین هابل در سال ۱۹۲۶ اختراع شده است. اغلب به عنوان شکل هابل که به طور سنتی نشان داده می شود، به صورت «گوگل هابل» شناخته می شود. طرح حباب کهکشان ها را براساس ظاهر بصری ( در اصل بر روی صفحات عکاسی ) به سه طبقه گسترده تقسیم می کنند:
• کهکشانهای نامنظم دارای توزیع نوری صاف و بدون ظاهری هستند و به صورت بیضوی در تصاویر ظاهر می شوند. آن ها با علامت "E" مشخص می شوند، و به دنبال آن یک عدد صحیح n نشان دهنده درجه بیضوی آن ها در آسمان است.
• کهکشان های مارپیچی شامل یک دیسک مسطح است که ستارگان ساختار مارپیچی ( معمولاً دو مسلح ) را تشکیل می دهند و غلظت مرکزی ستاره های شناخته شده به عنوان برآمدگی کهکشانی، که به نظر می رسد به یک کهکشان بیضوی است. آن ها نماد "S" هستند. تقریباً نیمی از همه مارپیچ ها نیز دارای یک ساختار مانند نوار هستند که از باند مرکزی گسترش می یابد. این مارپیچهای مبهم به نماد "SB" داده می شوند.
• کهکشانهای عدسی که S0 نامیده می شوند نیز شامل یک برآمدگی مرکزی روشن و احاطه شده توسط یک ساختار دوردستی است، اما بر خلاف کهکشان مارپیچی، دیسک های کهکشان های لنسیکولار هیچ ساختار مارپیچی قابل مشاهده ندارند و به طور فعال ستارگان را در هر مقدار قابل توجهی تشکیل نمی دهند.
این کلاس های گسترده را می توان گسترش داد تا تمایز دقیق تر ظاهر را در اختیار داشته باشند و شامل سایر انواع کهکشان ها مانند کهکشان های نامنظم باشند که دارای ساختار منظم منظم ( دیسک یا بیضوی ) نیستند.
دنباله حباب اغلب به صورت یک چنگال دو طرفه با حلقهای بیضی شکل در سمت چپ ( با درجه بیضوی افزایش از چپ به راست ) و مارپیچهای محروم و غیرقابل تشکیل دو شکاف موازی چنگال نشان داده شده است. کهکشان های لنزیک بین ستاره های بیضوی و مارپیچی قرار دارند، در نقطه ای که دو زاویه دید را «دسته» قرار می دهند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفطبقه بندی ریخت شناسی کهکشان سیستمی است که توسط ستاره شناسان برای تقسیم کهکشان ها بر اساس ظاهر بصری آن ها استفاده می شود. طرح های متعددی در استفاده وجود دارد که می توان آن ها را با توجه به مورفولوژی های آن ها دسته بندی کرد، معروف ترین آن ها توالی حباب است که توسط ادوین هابل طراحی شده است و بعد از آن توسط جرارد دواووکورر و آلن سندیج گسترش یافت.
توالی هابل یک روش طبقه بندی مورفولوژیکی برای کهکشان هایی است که توسط ادوین هابل در سال ۱۹۲۶ اختراع شده است. اغلب به عنوان شکل هابل که به طور سنتی نشان داده می شود، به صورت «گوگل هابل» شناخته می شود. طرح حباب کهکشان ها را براساس ظاهر بصری ( در اصل بر روی صفحات عکاسی ) به سه طبقه گسترده تقسیم می کنند:
• کهکشانهای نامنظم دارای توزیع نوری صاف و بدون ظاهری هستند و به صورت بیضوی در تصاویر ظاهر می شوند. آن ها با علامت "E" مشخص می شوند، و به دنبال آن یک عدد صحیح n نشان دهنده درجه بیضوی آن ها در آسمان است.
• کهکشان های مارپیچی شامل یک دیسک مسطح است که ستارگان ساختار مارپیچی ( معمولاً دو مسلح ) را تشکیل می دهند و غلظت مرکزی ستاره های شناخته شده به عنوان برآمدگی کهکشانی، که به نظر می رسد به یک کهکشان بیضوی است. آن ها نماد "S" هستند. تقریباً نیمی از همه مارپیچ ها نیز دارای یک ساختار مانند نوار هستند که از باند مرکزی گسترش می یابد. این مارپیچهای مبهم به نماد "SB" داده می شوند.
• کهکشانهای عدسی که S0 نامیده می شوند نیز شامل یک برآمدگی مرکزی روشن و احاطه شده توسط یک ساختار دوردستی است، اما بر خلاف کهکشان مارپیچی، دیسک های کهکشان های لنسیکولار هیچ ساختار مارپیچی قابل مشاهده ندارند و به طور فعال ستارگان را در هر مقدار قابل توجهی تشکیل نمی دهند.
این کلاس های گسترده را می توان گسترش داد تا تمایز دقیق تر ظاهر را در اختیار داشته باشند و شامل سایر انواع کهکشان ها مانند کهکشان های نامنظم باشند که دارای ساختار منظم منظم ( دیسک یا بیضوی ) نیستند.
دنباله حباب اغلب به صورت یک چنگال دو طرفه با حلقهای بیضی شکل در سمت چپ ( با درجه بیضوی افزایش از چپ به راست ) و مارپیچهای محروم و غیرقابل تشکیل دو شکاف موازی چنگال نشان داده شده است. کهکشان های لنزیک بین ستاره های بیضوی و مارپیچی قرار دارند، در نقطه ای که دو زاویه دید را «دسته» قرار می دهند.
wiki: ریخت شناسی کهکشان ها