ریخت زایی نوری ( به انگلیسی: Photomorphogenesis ) در زیست شناسی رشد، به فرایند تغییر در رشد گیاه بر اساس پاسخ به طیف نوری اطلاق می شود. این یک فرایند کاملاً جدا از فتوسنتز است که نور به عنوان منبع انرژی مورد استفاده قرار می گیرد. فیتوکرومها، کریپتوکرومها و فتوتروپینها گیرنده های حساس فوتوکرومی هستند که اثر ریخت زایی نوری را نسبت به UV - A، UV - B، آبی و قرمز از طیف الکترومغناطیسی محدود می کند.
ریخت زایی نوری گیاهان اغلب با استفاده از منابع نور با شدت فرکانس کنترل شده برای رشد گیاهان مورد مطالعه قرار می گیرد. حداقل سه مرحله رشد گیاه وجود دارد که در آن ریخت زایی نوری اتفاق می افتد: جوانه زنی بذر، رشد نهال و تغییر از مرحله رویشی به مرحله گلدهی در طی مرحله نوردورگی. [ ۱]
ثئوفراستوس احتمالاً اولین کسی است که به ریخت زایی نوری اشاره کرده است. او ویژگی های مختلف چوب درختان قهوه ای که در سطوح مختلف نور رشد کرده اند را توصیف می کند، که احتمالاً به دلیل اثر «دوری از سایه» است. در سال ۱۶۸۶، جان ری در کتاب خود به عنوان تاریخچه گیاهان به اثرات اتیلن در رشد گیاه اشاره کرد. شارل بونه در سال ۱۷۵۴ با توضیح تجربیات خود، اصطلاح «بی رنگ شدگی» را به ادبیات علمی معرفی کرد، اظهار داشت که این اصطلاح را باغبانها استفاده می کرد. [ ۲]
نور اثرات عمیقی بر رشد گیاهان دارد. تأثیرات قابل توجهی از نور در هنگام مشاهده شدن جوانه ای تازه روییده از خاک مشاهده می شود و برای اولین بار در معرض نور قرار می گیرد.
معمولاً ریشه چه ( ریشه اولیه ) ابتدا از بذر ظاهر می شود و شبیه ساقه به نظر می رسد. بعداً، با رشد ساقه ( به ویژه زمانی که به نور می رسد ) ، تشکیل ریشه ثانویه و انشعاب اتفاق می افتد. در این پیشرفت هماهنگ پاسخ های رشدی، ظاهر شدن اولیه پدیده های رشد با وابستگی ریشه و ساقه به هم اتفاق می افتد که در آن ریشه بر رشد ساقه و برعکس تأثیر می گذارد. به طور عمده، پاسخ های رشد به هورمون مرتبط است.
در غیاب نور، گیاهان طی یک الگوی رشد بی رنگ رشد می کنند. بی رنگ شدگی گیاهچه باعث می شود بلندتر شود، که بیرون آمدنش از خاک را تسهیل می کند.
جوانه ای که در تاریکی ظاهر می شود، به دنبال الگوی رشدی تحت عنوان ریخت زایی تاریک ( رشد تاریک ) بیرون می آید که مشخصه آن اتیلاسیون است. پس از قرار گرفتن در معرض نور، گیاهچه به سرعت به رشد نوری سوئیچ می کند. [ ۳]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفریخت زایی نوری گیاهان اغلب با استفاده از منابع نور با شدت فرکانس کنترل شده برای رشد گیاهان مورد مطالعه قرار می گیرد. حداقل سه مرحله رشد گیاه وجود دارد که در آن ریخت زایی نوری اتفاق می افتد: جوانه زنی بذر، رشد نهال و تغییر از مرحله رویشی به مرحله گلدهی در طی مرحله نوردورگی. [ ۱]
ثئوفراستوس احتمالاً اولین کسی است که به ریخت زایی نوری اشاره کرده است. او ویژگی های مختلف چوب درختان قهوه ای که در سطوح مختلف نور رشد کرده اند را توصیف می کند، که احتمالاً به دلیل اثر «دوری از سایه» است. در سال ۱۶۸۶، جان ری در کتاب خود به عنوان تاریخچه گیاهان به اثرات اتیلن در رشد گیاه اشاره کرد. شارل بونه در سال ۱۷۵۴ با توضیح تجربیات خود، اصطلاح «بی رنگ شدگی» را به ادبیات علمی معرفی کرد، اظهار داشت که این اصطلاح را باغبانها استفاده می کرد. [ ۲]
نور اثرات عمیقی بر رشد گیاهان دارد. تأثیرات قابل توجهی از نور در هنگام مشاهده شدن جوانه ای تازه روییده از خاک مشاهده می شود و برای اولین بار در معرض نور قرار می گیرد.
معمولاً ریشه چه ( ریشه اولیه ) ابتدا از بذر ظاهر می شود و شبیه ساقه به نظر می رسد. بعداً، با رشد ساقه ( به ویژه زمانی که به نور می رسد ) ، تشکیل ریشه ثانویه و انشعاب اتفاق می افتد. در این پیشرفت هماهنگ پاسخ های رشدی، ظاهر شدن اولیه پدیده های رشد با وابستگی ریشه و ساقه به هم اتفاق می افتد که در آن ریشه بر رشد ساقه و برعکس تأثیر می گذارد. به طور عمده، پاسخ های رشد به هورمون مرتبط است.
در غیاب نور، گیاهان طی یک الگوی رشد بی رنگ رشد می کنند. بی رنگ شدگی گیاهچه باعث می شود بلندتر شود، که بیرون آمدنش از خاک را تسهیل می کند.
جوانه ای که در تاریکی ظاهر می شود، به دنبال الگوی رشدی تحت عنوان ریخت زایی تاریک ( رشد تاریک ) بیرون می آید که مشخصه آن اتیلاسیون است. پس از قرار گرفتن در معرض نور، گیاهچه به سرعت به رشد نوری سوئیچ می کند. [ ۳]
wiki: ریخت زایی نوری