ریحان یزدی، سید علی رضا (یزد ۱۲۹۰ـ۱۳۶۳ش)
عالم، نویسنده و شاعر ایرانی. در ۱۳۵۰ق به قم رفت و در درس آیت الله حائری یزدی شرکت کرد. چندی نیز در بروجرد از محضر آیت الله بروجردی ، و در نجف از آیات عظام حکیم ، شاهرودی و خویی بهره مند شد و اجازاتی گرفت. پس از اقامت در تهران (۱۳۷۳ق)، مسجدی به نام «سجّاد یزدی ها» بنا نهاد و امام جماعت آن جا شد . به عراق، پاکستان و هند سفر کرد و طی آن به مطالعه و تحقیق در کتابخانه های آن سامان و زندگی شیعیان پرداخت. طبع شعر نیز داشت و «ریحان» تخلّص می کرد. از آثارش: آینۀ دانشوران؛ شیعه در هند؛ کتاب هایی که خوانده ام؛ تفسیر ریحان؛ درس انشاء یا علم بیان؛ ترجمۀ فارسی سره بلوهر.
عالم، نویسنده و شاعر ایرانی. در ۱۳۵۰ق به قم رفت و در درس آیت الله حائری یزدی شرکت کرد. چندی نیز در بروجرد از محضر آیت الله بروجردی ، و در نجف از آیات عظام حکیم ، شاهرودی و خویی بهره مند شد و اجازاتی گرفت. پس از اقامت در تهران (۱۳۷۳ق)، مسجدی به نام «سجّاد یزدی ها» بنا نهاد و امام جماعت آن جا شد . به عراق، پاکستان و هند سفر کرد و طی آن به مطالعه و تحقیق در کتابخانه های آن سامان و زندگی شیعیان پرداخت. طبع شعر نیز داشت و «ریحان» تخلّص می کرد. از آثارش: آینۀ دانشوران؛ شیعه در هند؛ کتاب هایی که خوانده ام؛ تفسیر ریحان؛ درس انشاء یا علم بیان؛ ترجمۀ فارسی سره بلوهر.