ریتورنِلّو (ritornello)
در موسیقی، قسمتی تکرارشونده. در قرن های ۱۴ و ۱۵م، این قسمت ترجیع بند پایانی هریک از بیت های مادریگال بود، و موسیقی آن ساختاری جدا از ساختار قسمت های قبلی داشت، که اغلب شامل تغییر متر هم می شد. در اپرا و ترانۀ قرن ۱۷، ریتورنِلّو یک پایان یا ترجیع بندِ سازی بود که به انتهای آریا یا ترانه اضافه می شد؛ در دوران کلاسیک (۱۷۵۰ـ۱۸۲۰)، از آن در ساخت کنسرتو استفاده می کردند، و این قسمت نشان دهندۀ بازگشت تمامی ارکستر (یا «توتّی») پس از یک پاساژ تک نوازی بود.
در موسیقی، قسمتی تکرارشونده. در قرن های ۱۴ و ۱۵م، این قسمت ترجیع بند پایانی هریک از بیت های مادریگال بود، و موسیقی آن ساختاری جدا از ساختار قسمت های قبلی داشت، که اغلب شامل تغییر متر هم می شد. در اپرا و ترانۀ قرن ۱۷، ریتورنِلّو یک پایان یا ترجیع بندِ سازی بود که به انتهای آریا یا ترانه اضافه می شد؛ در دوران کلاسیک (۱۷۵۰ـ۱۸۲۰)، از آن در ساخت کنسرتو استفاده می کردند، و این قسمت نشان دهندۀ بازگشت تمامی ارکستر (یا «توتّی») پس از یک پاساژ تک نوازی بود.
wikijoo: ریتورنلو