ریتا لوی مونتالچینی ( ایتالیایی: Rita Levi - Montalcini؛ زاده ۲۲ آوریل ۱۹۰۹ – درگذشته ۳۰ دسامبر ۲۰۱۲ ) یک عصب شناس اهل ایتالیا بود.
وی همچنین برنده جوایزی همچون جایزه نوبل فیزیولوژی و پزشکی و نشان ملی علوم شده است.
لوی مونتالچینی در ۳۰ دسامبر ۲۰۱۲ در سن ۱۰۳ سالگی درگذشت.
ریتا لوی - مونتالچینی در سال ۱۹۰۹ در شهر تورینِ ایتالیا به دنیا آمد. او یک دانشمند بود که حوزهٔ تخصصی اش عصب شناسی بود. لوی - مونتالچینی یک جایزهٔ نوبل در حوزهٔ فیزیولوژی یا همان پزشکی دریافت کرد. با این وجود، ریتا زندگی راحتی نداشت. او که در دوران جنگ جهانی، در دانشگاه مشغول به تحصیل بود، به خاطر زن بودن و یهودی بودنش با مشکلات زیادی رو به رو شد. به دستور بنیتو موسولینی، نخست وزیر آن زمان ایتالیا، قوانینی علیه یهودیان در این کشور وضع شده بود، به همین دلیل، ریتا مجبور شد کارش در دانشگاه را رها کند و آزمایش هایش را در خانه انجام دهد. در آنجا او برای خود یک آزمایشگاه ساخت که تنها تجهیزاتش یک میکروسکوپ و تعدادی ظرف معمولی بود که برای انجام آزمایش تغییراتی در آن ها داده بود.
اما ریتا باز هم از عواقب روزهای سیاه دوران جنگ جهانی در امان نماند. در سال ۱۹۴۱ شهر تورین بمباران شد و ریتا مجبور شد به یک خانهٔ روستایی در کوهستان نقل مکان کند و همهٔ ابزارهای آزمایشگاهی اش را هم با خود به آنجا برد. در آن فضای روستایی ریتا برای اینکه بتواند تحقیقاتش را ادامه دهد مجبور بود خلاقیت زیادی به خرج دهد، با این حال، او مدت زیادی آنجا نماند. بعد از حملهٔ نیروهای ارتش نازی، ریتا مجبور شد به مناطق دورتری در جنوب ایتالیا فرار کند. با پایان جنگ، تلاش ها و تحقیقات چندین سالهٔ ریتا و همکارش، استنلی کوهن، که متخصص علم بیوشیمی بود، به بار نشست. ریتا موفق به ایزوله کردن «فاکتور رشد اعصاب» شد، نوعی پروتئین که برای ادامهٔ حیات نورون ها ضروری است. این اولین یافته در زمینهٔ ارتباط سلول به سلول بود.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفوی همچنین برنده جوایزی همچون جایزه نوبل فیزیولوژی و پزشکی و نشان ملی علوم شده است.
لوی مونتالچینی در ۳۰ دسامبر ۲۰۱۲ در سن ۱۰۳ سالگی درگذشت.
ریتا لوی - مونتالچینی در سال ۱۹۰۹ در شهر تورینِ ایتالیا به دنیا آمد. او یک دانشمند بود که حوزهٔ تخصصی اش عصب شناسی بود. لوی - مونتالچینی یک جایزهٔ نوبل در حوزهٔ فیزیولوژی یا همان پزشکی دریافت کرد. با این وجود، ریتا زندگی راحتی نداشت. او که در دوران جنگ جهانی، در دانشگاه مشغول به تحصیل بود، به خاطر زن بودن و یهودی بودنش با مشکلات زیادی رو به رو شد. به دستور بنیتو موسولینی، نخست وزیر آن زمان ایتالیا، قوانینی علیه یهودیان در این کشور وضع شده بود، به همین دلیل، ریتا مجبور شد کارش در دانشگاه را رها کند و آزمایش هایش را در خانه انجام دهد. در آنجا او برای خود یک آزمایشگاه ساخت که تنها تجهیزاتش یک میکروسکوپ و تعدادی ظرف معمولی بود که برای انجام آزمایش تغییراتی در آن ها داده بود.
اما ریتا باز هم از عواقب روزهای سیاه دوران جنگ جهانی در امان نماند. در سال ۱۹۴۱ شهر تورین بمباران شد و ریتا مجبور شد به یک خانهٔ روستایی در کوهستان نقل مکان کند و همهٔ ابزارهای آزمایشگاهی اش را هم با خود به آنجا برد. در آن فضای روستایی ریتا برای اینکه بتواند تحقیقاتش را ادامه دهد مجبور بود خلاقیت زیادی به خرج دهد، با این حال، او مدت زیادی آنجا نماند. بعد از حملهٔ نیروهای ارتش نازی، ریتا مجبور شد به مناطق دورتری در جنوب ایتالیا فرار کند. با پایان جنگ، تلاش ها و تحقیقات چندین سالهٔ ریتا و همکارش، استنلی کوهن، که متخصص علم بیوشیمی بود، به بار نشست. ریتا موفق به ایزوله کردن «فاکتور رشد اعصاب» شد، نوعی پروتئین که برای ادامهٔ حیات نورون ها ضروری است. این اولین یافته در زمینهٔ ارتباط سلول به سلول بود.
wiki: ریتا لوی مونتالچینی