ریاست شورای امنیت سازمان ملل متحد ( انگلیسی: Presidency of the United Nations Security Council ) مسئولیت هدایت شورای امنیت سازمان ملل متحد را بر عهده دارد. ریاست آن ماهانه در بین ۱۵ کشور عضو شورا می چرخد. بنابر این رئیس هیئت نمایندگی هر کشور به عنوان رئیس شورای امنیت سازمان ملل شناخته می شود. ریاست این شورا از زمان تأسیس آن در ۱۹۴۶ هر ماه تغییر می کند[ ۱] و رئیس شورای امنیت در جهت هماهنگی اقدامات شورا و تصمیم گیری در مورد اختلافات سیاسی و گاهی به عنوان عنصر دیپلمات یا واسط بین گروه های متخاصم فعالیت می کند.
رئیس شورای امنیت مسئولیت خود را بر اساس آیین نامه موقت شورای امنیت و همچنین عملکرد شورا انجام می دهد. [ ۲] نقش این رئیس شامل فراخواندن برای جلسات شورای امنیت، [ ۳] تصویب دستور کار موقت پیشنهادی توسط دبیرکل سازمان ملل متحد[ ۴] و ریاست جلسات آن، [ ۵] تصمیم گیری دربارهٔ سوالاتی که مربوط به سیاست است[ ۶] و نظارت بر هرگونه بحران است. رئیس شورای امنیت مجاز است هم بیانیه های شورای امنیت البته[ ۷] ( با توافق اعضای شورا ) و هم پیاده کردن یادداشت های تفاهم و به دنبال آن به طور کامل می تواند در شورای امنیت کامل پیگیری شود. رئیس شورای امنیت همچنین مسئول خواندن بیانیه های شورای امنیت برای مطبوعات می باشد. دارنده مقام ریاست «چهره» و سخنگوی آن به شمار می رود. رئیس شورای امنیت می تواند از طرف های درگیر دعوت به «خویشتنداری» کند. [ ۸]
رئیس شورای امنیت قبل از سایر ارگان های نظام سازمان ملل متحد و کشورهای عضو، شورای امنیت را نمایندگی می کند. این ارگان همچنین از اعضا خواستار موضعگیری است و علاوه بر این، متقاضیان عضویت در سازمان ملل را به کمیته فرستاده و در مورد آن تصمیم گیری می کند. به ویژه پس از پایان جنگ سرد رئیس شورای امنیت برای هماهنگی با سایر ارگان ها تلاش می کند. [ ۹] یکی از اختیارات رئیس شورای امنیت دادن تذکر آئین نامه ای و صدور حکم است و اگر عضوی از شورا اقدام رئیس را به چالش بکشد، می توان آن را به رای سایر اعضا گذاشت. [ ۱۰] آن ها همچنین از اعضای ارگان های مختلف تابعه خواستار می شوند تا به طور کلی وظیفه حفظ نظم را بر عهده بگیرند. [ ۱۱] از نوامبر ۲۰۰۰ رئیس شورای امنیت به بیانیه مقدماتی را در مورد موضوع مورد بحث تهیه می کند. [ ۱۲]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفرئیس شورای امنیت مسئولیت خود را بر اساس آیین نامه موقت شورای امنیت و همچنین عملکرد شورا انجام می دهد. [ ۲] نقش این رئیس شامل فراخواندن برای جلسات شورای امنیت، [ ۳] تصویب دستور کار موقت پیشنهادی توسط دبیرکل سازمان ملل متحد[ ۴] و ریاست جلسات آن، [ ۵] تصمیم گیری دربارهٔ سوالاتی که مربوط به سیاست است[ ۶] و نظارت بر هرگونه بحران است. رئیس شورای امنیت مجاز است هم بیانیه های شورای امنیت البته[ ۷] ( با توافق اعضای شورا ) و هم پیاده کردن یادداشت های تفاهم و به دنبال آن به طور کامل می تواند در شورای امنیت کامل پیگیری شود. رئیس شورای امنیت همچنین مسئول خواندن بیانیه های شورای امنیت برای مطبوعات می باشد. دارنده مقام ریاست «چهره» و سخنگوی آن به شمار می رود. رئیس شورای امنیت می تواند از طرف های درگیر دعوت به «خویشتنداری» کند. [ ۸]
رئیس شورای امنیت قبل از سایر ارگان های نظام سازمان ملل متحد و کشورهای عضو، شورای امنیت را نمایندگی می کند. این ارگان همچنین از اعضا خواستار موضعگیری است و علاوه بر این، متقاضیان عضویت در سازمان ملل را به کمیته فرستاده و در مورد آن تصمیم گیری می کند. به ویژه پس از پایان جنگ سرد رئیس شورای امنیت برای هماهنگی با سایر ارگان ها تلاش می کند. [ ۹] یکی از اختیارات رئیس شورای امنیت دادن تذکر آئین نامه ای و صدور حکم است و اگر عضوی از شورا اقدام رئیس را به چالش بکشد، می توان آن را به رای سایر اعضا گذاشت. [ ۱۰] آن ها همچنین از اعضای ارگان های مختلف تابعه خواستار می شوند تا به طور کلی وظیفه حفظ نظم را بر عهده بگیرند. [ ۱۱] از نوامبر ۲۰۰۰ رئیس شورای امنیت به بیانیه مقدماتی را در مورد موضوع مورد بحث تهیه می کند. [ ۱۲]
