ریاحه

لغت نامه دهخدا

( ریاحة ) ریاحة. [ رَ ح َ ] ( ع مص ) ریاحَة. بالا برآمدن و شادمان گردیدن. ( منتهی الارب ). مصدر به معنی رواح. ( از ناظم الاطباء ). رجوع به رواح شود.

ریاحة. [ ح َ ] ( ع مص ) رَیاحَة. مصدر به معنی رواح. ( اقرب الموارد ) ( از ناظم الاطباء ). رجوع به رواح شود.

فرهنگ فارسی

ریاحه . مصدر به معنی رواح

پیشنهاد کاربران

بپرس