ریاح افرسه

لغت نامه دهخدا

ریاح افرسه. [ ح ِ اَ رِ س َ / س ِ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) ریاح الافرسة. ریاح افرسه. زوال فقره ای از فقرات پشت باشد از جای خویش برای ورم سخت که در زیر آن پیدا آید. ( یادداشت مؤلف ) : فصل سی وهشت در وجع ظهر و ریاح افرسه و عرق النسا و نقرس و دوالی بکار آید. ( منهاج المبتدئین ). درد پشت و تهیگاه و مهره ها که به تازی ریاح الافرسه گویند. ( ذخیره خوارزمشاهی ).

فرهنگ فارسی

ریاح الافرسه . ریاح افرسه . زوال فقره از فقرات پشت باشد از جای خویش برای ورم سخت که در زیر آن پیدا آید .

پیشنهاد کاربران

بپرس