ری جکنداف

ری جکنداف ( زاده ۲۳ ژانویه ۱۹۴۵ ) زبان شناس سرشناس آمریکایی است. او استاد فلسفه، دارای کرسی ست مرین در علوم انسانی و همراه با دنیل دنت، مدیر مرکز مطالعات شناختی دانشگاه تافتس است. او همیشه مرز بین زبان شناسی زایشی و زبان شناسی شناختی را در هم گذرانده است و متعهد به وجود یک دستور زبان فطری جهانی ( مهم ترین رهاورد زبان شناسی زایشی ) و ارائهٔ گزارشی از زبان است که با درک کنونی ذهن و ذهن انسان سازگار است.
جکنداف، همراه با فرد لردال، به مسألهٔ ظرفیت انسان برای موسیقی و رابطهٔ آن با زبان بشری علاقمند بوده است. به طور خاص، موسیقی دارای ساختار و همچنین به تعبیری دارای "دستور زبان" است ( وسیله ای که به وسیله آن صداها در ساختارها ترکیب می شوند ) . وقتی شنونده موسیقی را با اصطلاحی که با آن آشناست می شنود، موسیقی صرفاً به صورت جریانی از صداها شنیده نمی شود؛ بلکه در شنونده درکی ناخودآگاه از موسیقی ایجاد می کند و او می تواند قطعات موسیقی را که قبلاً نشنیده است، ادراک کند. جکنداف درمورد این موضوع تحقیق می کند که این درک شامل چه ساختارهای شناختی یا " بازنمایی های ذهنی " در ذهن شنونده است، چگونه شنونده به دستور زبان موسیقایی لازم برای درک یک اصطلاح موسیقی خاص دست می یابد، چه منابع ذاتی در ذهن انسان این اکتساب را امکان پذیر می کند و در نهایت، چه بخش هایی از ظرفیت موسیقی انسان توسط عملکردهای شناختی عمومی کنترل می شود و چه بخش هایی از کارکردهای تخصصی که به طور خاص برای موسیقی طراحی شده اند، ناشی می شود ( Jackendoff & Lerdahl, 1983; Lerdahl، ۲۰۰۱ ) . سؤالات مشابهی در مورد زبان انسان نیز مطرح شده است، اگرچه تفاوت هایی وجود دارد. به عنوان مثال، این احتمال بیشتر است که انسان ها یک ماژول زبان تخصصی را تکامل داده باشند تا اینکه یک ماژول برای موسیقی تکامل دهند؛ زیرا حتی جنبه های تخصصی درک موسیقی با عملکردهای شناختی عمومی تری گره خورده است. [ ۱]