رَی اولفْ اِسْتین ( نروژی: Reiulf Steen ) زادهٔ ۱۶ اوت ۱۹۳۳م. در شهر هاروم، در استان بوسکرود؛ و درگذشته به تاریخ ۵ ژوئن ۲۰۱۴م. در سن ۸۰ سالگی در اسلو، یک دیپلمات و سیاستمدار نروژی بود. رَی اولفْ اِسْتین، بین سالهای ۱۹۷۵ تا ۱۹۸۱م، رهبر حزب کارگر نروژ بود و بسیاری وی را به عنوان یکی از بهترین نظریه پردازان و سخنرانان حزب کارگر نروژ می شناسند.
... [مشاهده متن کامل]
پدر و مادر ری اولفْ اِسْتین، هر دو کارگران کارخانه بودند. رَی اولفْ خود، بین سالهای ۱۹۵۰ تا ۱۹۵۴م، در یک کارخانه مشغول کار بود. سپس در سال ۱۹۵۴م، برای یک روزنامه محلی در بوسکرود، مشغول خبرنگاری شد و تا سال ۱۹۵۸م، در این پست باقی ماند. بین سالهای ۱۹۴۷ تا ۱۹۵۴م، وی در شهر زادگاه خود، هاروم، رئیس حوزه حزبی بود. سپس از سال ۱۹۵۴ تا ۱۹۵۸م، ریاست حوزه حزبی در بوسکرود بر عهده وی بود. رَی اولفْ اِسْتین، بین سالهای ۱۹۶۵ تا ۱۹۷۵م، معاون رهبر حزب کارگر نروژ بود؛ و از سال ۱۹۷۵ تا ۱۹۸۱م، تا پیش از گرو هارلم بروندلاند، رهبری حزب را بر عهده داشت. در سالهای بعد نیز وی همچنان رهبری حزب کارگر نروژ را بین سالهای ۱۹۸۳تا ۱۹۹۰م، در حوزه آکرهوس برعهده داشت. رَی اولفْ اِسْتین، در سال ۱۹۹۲م، به عنوان سفیر نروژ، به کشور شیلی سفر کرد و تا سال ۱۹۹۶م، در همین پست باقی ماند. در سال ۱۹۹۶م، وی به عنوان مشاور ارشد، در بنیاد فافو، مشغول کار شد و تا سال ۲۰۰۰م، در همان پست مشغول خدمت بود. بین سالهای ۱۹۹۹ تا ۲۰۰۱م، وی رهبر جنبش بین المللی اروپا؛ و بین سالهای ۱۹۹۹ تا ۲۰۰۳م، رئیس هیئت مدیره سازمان کمک های مردمی نروژ، بود.
رَی اولفْ اِسْتین، در دو دولت، منصب وزارت داشت. اول در دولت تریگوه براتلی، بین سالهای ۱۹۷۱ تا ۱۹۷۲م، به عنوان وزیر حمل و نقل نروژ؛ و سپس در دولت اودوار نوردلی، بین سالهای ۱۹۷۹ تا ۱۹۸۱م، به عنوان وزیر بازرگانی نروژ، مشغول خدمت بود. ابتدا وی بین سالهای ۱۹۶۱ تا ۱۹۶۵م، به عنوان عضو علی البدل؛ و سپس بین سالهای ۱۹۷۷ تا ۱۹۸۵م، به عنوان نماینده حوزه انتخاباتی اسلو و بین سالهای ۱۹۸۵ تا ۱۹۹۲م، به عنوان نماینده حوزه انتخاباتی آکرهوس، در مجلس ملی نروژ، حضور داشت. رَی اولفْ اِسْتین، اول بین سالهای ۱۹۷۷ تا ۱۹۷۹م؛ و سپس از ماه فوریه تا اکتبر ۱۹۸۱م، رئیس کمیته امور خارجه در مجلس ملی نروژ بود. همچنین وی بین سالهای ۱۹۸۱ تا ۱۹۸۵م، ریاست کمیته کلیسا و امور آموزشی در مجلس ملی نروژ را بر عهده داشت. وی بین سالهای ۱۹۸۵ تا ۱۹۸۹م، نایب رئیس مجلس ملی نروژ بود.
... [مشاهده متن کامل]
پدر و مادر ری اولفْ اِسْتین، هر دو کارگران کارخانه بودند. رَی اولفْ خود، بین سالهای ۱۹۵۰ تا ۱۹۵۴م، در یک کارخانه مشغول کار بود. سپس در سال ۱۹۵۴م، برای یک روزنامه محلی در بوسکرود، مشغول خبرنگاری شد و تا سال ۱۹۵۸م، در این پست باقی ماند. بین سالهای ۱۹۴۷ تا ۱۹۵۴م، وی در شهر زادگاه خود، هاروم، رئیس حوزه حزبی بود. سپس از سال ۱۹۵۴ تا ۱۹۵۸م، ریاست حوزه حزبی در بوسکرود بر عهده وی بود. رَی اولفْ اِسْتین، بین سالهای ۱۹۶۵ تا ۱۹۷۵م، معاون رهبر حزب کارگر نروژ بود؛ و از سال ۱۹۷۵ تا ۱۹۸۱م، تا پیش از گرو هارلم بروندلاند، رهبری حزب را بر عهده داشت. در سالهای بعد نیز وی همچنان رهبری حزب کارگر نروژ را بین سالهای ۱۹۸۳تا ۱۹۹۰م، در حوزه آکرهوس برعهده داشت. رَی اولفْ اِسْتین، در سال ۱۹۹۲م، به عنوان سفیر نروژ، به کشور شیلی سفر کرد و تا سال ۱۹۹۶م، در همین پست باقی ماند. در سال ۱۹۹۶م، وی به عنوان مشاور ارشد، در بنیاد فافو، مشغول کار شد و تا سال ۲۰۰۰م، در همان پست مشغول خدمت بود. بین سالهای ۱۹۹۹ تا ۲۰۰۱م، وی رهبر جنبش بین المللی اروپا؛ و بین سالهای ۱۹۹۹ تا ۲۰۰۳م، رئیس هیئت مدیره سازمان کمک های مردمی نروژ، بود.
رَی اولفْ اِسْتین، در دو دولت، منصب وزارت داشت. اول در دولت تریگوه براتلی، بین سالهای ۱۹۷۱ تا ۱۹۷۲م، به عنوان وزیر حمل و نقل نروژ؛ و سپس در دولت اودوار نوردلی، بین سالهای ۱۹۷۹ تا ۱۹۸۱م، به عنوان وزیر بازرگانی نروژ، مشغول خدمت بود. ابتدا وی بین سالهای ۱۹۶۱ تا ۱۹۶۵م، به عنوان عضو علی البدل؛ و سپس بین سالهای ۱۹۷۷ تا ۱۹۸۵م، به عنوان نماینده حوزه انتخاباتی اسلو و بین سالهای ۱۹۸۵ تا ۱۹۹۲م، به عنوان نماینده حوزه انتخاباتی آکرهوس، در مجلس ملی نروژ، حضور داشت. رَی اولفْ اِسْتین، اول بین سالهای ۱۹۷۷ تا ۱۹۷۹م؛ و سپس از ماه فوریه تا اکتبر ۱۹۸۱م، رئیس کمیته امور خارجه در مجلس ملی نروژ بود. همچنین وی بین سالهای ۱۹۸۱ تا ۱۹۸۵م، ریاست کمیته کلیسا و امور آموزشی در مجلس ملی نروژ را بر عهده داشت. وی بین سالهای ۱۹۸۵ تا ۱۹۸۹م، نایب رئیس مجلس ملی نروژ بود.
