رکیز

لغت نامه دهخدا

رکیز. [ رَ ] ( ع اِ ) آنچه در معادن آفریده شده از زر و سیم. مالی که از زیر زمین یابند. ج ، رُکاز. ( یادداشت مؤلف ). رجوع به رکیزة و رکاز شود.

فرهنگ فارسی

آنچه در معادن آفریده شده از زر و سیم مالی که از زیر زمین یابند جمع رکاز

پیشنهاد کاربران

بپرس