رککه

لغت نامه دهخدا

( رککة ) رککة. [رَ ک َ ک َ ] ( ع ص ، اِ ) ج ِ رکیک. گویند: «اﷲ یبغض الولاة الرککة». ( از اقرب الموارد ). رجوع به رکیک شود.

فرهنگ فارسی

جمع رکیک

پیشنهاد کاربران

بپرس