رکوئیم المانی

رکوئیم آلمانی. رکوئیم آلمانی ( به آلمانی: Ein deutsches Requiem ) اپوس ۴۵، طولانی ترین ساختهٔ یوهانس برامس است که میان سال های ۱۸۶۵ تا ۱۸۶۸ میلادی برای گروه کر، ارکستر، و دو تک خوان سوپرانو و باریتون تصنیف شده است. برامس متن رکوئیم آلمانی را از انجیل لوتری دست چین کرد که ترجمهٔ آلمانی انجیل بود؛ بنابراین برخلاف سنت رایج آن زمان که رکوئیم ها به زبان لاتین تصنیف می شدند، متن رکوئیم برامس به زبان آلمانی است.
رکوئیم آلمانی از هفت موومان تشکیل شده و اجرای آن در حدود ۸۰ دقیقه زمان می برد.
امروزه مرگ مادر برامس در فوریهٔ ۱۸۶۵ و دوست و همکار او، روبرت شومان در سال ۱۸۵۶ دو انگیزهٔ تصنیف رکوئیم آلمانی دانسته می شود.
سه موومان نخست در ۱ دسامبر ۱۸۶۷ در وین اجرا شدند؛ که اجرایی ضعیف و همراه با اشتباه بود. نخستین اجرای شش موومان در کلیسای جامع برمن انجام شد. شش ماه بعد در ۱۰ آوریل ۱۸۶۸ در آدینه نیک اجرای دیگری اینبار به رهبری برامس انجام شد.
برامس در مه ۱۸۶۸ موومان دیگری را برای تک خوان سوپرانو و گروه کر تصنیف کرد که همان موومان پنجم کنونی می باشد.
نخستین اشارهٔ شناخته شدهٔ برامس به عنوان «رکوئیم آلمانی» در نامهٔ او به کلارا شومان به سال ۱۸۶۵ است.