رکن الدین یوسف شاه

رُکْنُ الدّین یوسِف شاه ( ـ۶۹۰ق)
امیر یزد (حک: ۶۷۳ـ۶۹۰ق)، از سلسلۀ اتابکان، فرزند طُغی شاه. پس از مرگ برادرش علاءالدوله، به حکومت نشست. در آغاز بعضی خرابی های ناشی از سیل سال ۶۷۳ را ترمیم کرد و راهزنان سرحد کوبنان و قهستان را مجازات کرد. در اواخر حکومت ارغون خان مغول، مغضوب واقع شد. او نیز فرستاده ارغون خان را بخشود و با اموالی که جمع آوری کرده بود به سیستان و خراسان گریخت و در همان جا دستگیر شد. ارغون خان او را بخشید و دستور داد که همراه سایرین برای جنگ به شام عزیمت کند. اتابک که بیمار بود از عزیمت به شام بازماند و دشمنانش چنین وانمود کردند که او از روی مخالفت چنین کرده است. ارغون نیز دستور داد تا او را اعدام کردند.