رکن الدین صاین

دانشنامه آزاد فارسی

رُکنُ الدّین صاین ( ـ۷۲۷ق)
ملقب به نصرت الدین عادل، وزیر ابوسعید بهادر خان مغول. او از نوادگان ضیاءالملک محمد بن مودود، عارض سپاه سلطان محمد خوارزمشاه ، بود. نخست در دستگاه امیرچوپان ، از امرای بزرگ ایلخانان ، خدمت می کرد. ابوسعید بهادر خان پس از وفات خواجه علیشاه گیلانی، وزارت خود را در ۷۲۴ق به رکن الدین صاین داد. اما رکن الدین از کفایت و کاردانی بی بهره بود و با این که پروردۀ مراحم امیرچوپان بود پیوسته از وی و پسرانش نزد ایلخان سخن چینی می کرد. چون امیرچوپان از کرده های وزیر آگاهی یافت او را به خراسان نزد خود فرا خواند و همین که وزیر به خراسان رسید به فرمان امیرچوپان او را به طرزی هولناک به قتل رساندند.

پیشنهاد کاربران

بپرس