رُکنُ الدّولۀ دِیْلَمی، ابوعلی حسن بنِ بویه (۲۸۶ـ۳۶۶ق)
مؤسس سلسلۀ آلِ بوَیه در ری. با دیگر برادرانش به خدمت ماکانِ بن کاکی درآمد و با فتح بغداد به دست برادرش، احمد، در ۳۳۴ق، از خلیفه لقب «رکن الدوله» گرفت. در ۳۲۸ق اصفهان و ری را تسخیر کرد، اما از والی دولت سامانی خراسان شکست خورد. در ۳۳۵ق طبرستان، گرگان و آذربایجان را تصرف کرد، ولی در ۳۴۲ق دوباره از سامانیان شکست خورد و تا ۳۶۱ق خراج گزار آن ها بود. پس از مرگ برادرش، پایتخت را از شیراز به ری انتقال داد.
مؤسس سلسلۀ آلِ بوَیه در ری. با دیگر برادرانش به خدمت ماکانِ بن کاکی درآمد و با فتح بغداد به دست برادرش، احمد، در ۳۳۴ق، از خلیفه لقب «رکن الدوله» گرفت. در ۳۲۸ق اصفهان و ری را تسخیر کرد، اما از والی دولت سامانی خراسان شکست خورد. در ۳۳۵ق طبرستان، گرگان و آذربایجان را تصرف کرد، ولی در ۳۴۲ق دوباره از سامانیان شکست خورد و تا ۳۶۱ق خراج گزار آن ها بود. پس از مرگ برادرش، پایتخت را از شیراز به ری انتقال داد.