رکع

[ویکی الکتاب] تکرار در قرآن: ۱۳(بار)
رکع و رکوع، خم شدن و سر پائین آوردن است (اقرب) جوهری گوید: رکوع به معنی انحناء است و رکوع نماز از آن می‏باشد «رکع الشیخ» یعنی قامتش از پیری خم شد. رکوع نماز آن است که به قدری خم شود تا آگر بخواهد دتها به زانو برسد. راغب می‏گوید: رکوع به معنی خم شدن است گاهی در هیئت مخصوص نماز و گاهی در تذلل و تواضع به کار می‏رود خواه تذلل در عبادت باشد یا غیر آن. مجمع ذیل آیه 43 بقره گوید: استعمال آن در خضوع می‏باشد . مراد از رکوع رکوع نماز و «هُمْ راکِعونَ» جمله حالیّه است . به نظر می‏آید سجود نماز در مذهب نصاری پیش از رکوع بوده است لذا سجود جلوتر ذکر شده است طبرسی آن را مانند نماز در اسلام دانسته و فرموده و او دلالت بر اشتراک دارد نه ترتیب. و ظاهر آن است که از جمله مطیعان باش نه با آنها نماز بخوان و بعضی نماز جماعت و بعضی با نمازگزاران نماز بخوان گفته‏اند . * ، . ظاهراً مراد از رکوع در این دو آیه تذلل و تواضع است. * . رکّع جمع راکع و سجّد جمع ساجد است و رکّع سه بار در قرآن آمده است: بقره:125، حجّ:26، فنح:29.