رکحه

لغت نامه دهخدا

( رکحة ) رکحة. [ رُ ح َ ] ( ع اِ )ساحت و گشادگی سرای و میان آن. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ). ساحت خانه. ( از اقرب الموارد ). || پاره ای از ثرید که در بن کاسه مانده باشد. ج ِ رُکُح. ( از اقرب الموارد ) ( از ناظم الاطباء ).

پیشنهاد کاربران

بپرس