رکابه

لغت نامه دهخدا

( رکابة ) رکابة. [ رَک ْ کا ب َ ] ( ع اِ ) به معنی رکوب است. ( منتهی الارب ). نهال خرمابن بر مادر رسته و یا شاخ خرما بر تنه خرما برآمده. ( ناظم الاطباء ). راکوبة است. ( از اقرب الموارد ). رجوع به رکوب و راکوبة شود.

دانشنامه آزاد فارسی

رِکابِه
اصطلاحی در کتابت نسخه های خطّی. چون در کتابت نسخه ها ذکر شمارۀ صفحه مرسوم نبود، کاتبان نخستین واژۀ ابتدای صفحۀ زوج را در پایین صفحۀ فرد، سمت چپ، می نوشتند تا صحافان در مرتب کردن اوراق و برگ های خطاطی شده با مشکل روبه رو نشوند. رکابه نقش صفحه شمار را داشت. تشخیص و تطبیق رکابه ها در نسخه شناسی، برای یافتن افتادگی های متن، امر مهمی است. نوشتن رکابه سابقه ای بسیار کهن دارد. در مواردی، کاتبان بیش از یک کلمه را در رکابه نوشته اند. در بعضی نسخه ها، رکابه در هر دو صفحۀ زوج و فرد نوشته شده است. با رونق صنعت چاپ و مرسوم شدن عدد برای صفحه شمار، رکابه رفته رفته از رونق افتاد. رکابه را رکابک و پاورق نیز خوانده اند.
wikijoo: رکابه

پیشنهاد کاربران

بپرس