رژی بلاشر ( به فرانسوی: Régis Blachère ) ، شرق شناس و عربی دان فرانسوی و یکی از مترجمان قرآن به زبان فرانسوی. به نظر بسیاری، او یکی از برجسته ترین مستشرقان سده های اخیر است، پژوهش هاو روش کار او بسیار مورد استفاده دیگران قرار گرفته است.
... [مشاهده متن کامل]
رژی بلاشر در ۱۹۰۰ در حومه پاریس زاده شد. در ۱۵ سالگی که پدرش به کشور مغرب مهاجرت کرد، او در کازابلانکا ساکن شد. رژیس در دبیرستان لیوته آن شهر به تحصیل پرداخت و از همان روزگار، علاقه شدیدی به مطالعه و فراگرفتن زبان های خارجی داشت.
رژیس در ۱۹۲۲ از دانشگاه الجزیره لیسانس گرفت و پس از آن نیز چندی از درس های ویلیام مارسه در همان دانشگاه بهره برد. در ۱۹۲۴ در امتحان ورودی فوق لیسانس مدرّسی پذیرفته شد و چون پدرش کارمندی ساده بود، او مجبور شد که ضمن تحصیل در الجزیره، به کار خود در مدرسه مولای یوسف ادامه دهد و به همین جهت او همواره میان رباط و الجزیره دررفت وآمد بود.
سرانجام در ۱۹۲۹ مدرسه رباط را ترک کرد و به کمک لوی پرووانسال در «مؤسسه پژوهشهای عالی مغرب» سرپرست پژوهش شد و تا ۱۹۳۵ به کار خود ادامه داد. در ۱۹۳۶ دکترا گرفت و پس از دریافت درجه دکتری، در «مدرسه ملی زبانهای شرقی» پاریس استاد زبان عربی شد و به مدت ۱۵ سال به آن کار ادامه داد. در ۱۹۵۰ کرسی استادی زبان و ادبیات عربی دانشگاه سوربن را به او سپردند که تا زمان بازنشستگیش در ۱۹۷۰ در این سمت باقی بود.
بلاشر در کنار وظایف استادی، مسئولیت های دیگری نیز به عهده داشت:
• از ۱۹۵۰ در «مدرسه کاربردی مطالعات عالی» وابسته به دانشگاه سوربن به جای ویلیام مارسه، سرپرست پژوهش بود؛
• از ۱۹۵۶ تا ۱۹۶۵ ریاست مؤسسه مطالعات اسلامی در فرهنگستان پاریس،
• از ۱۹۵۶، ریاست عالیه «انجمن پیشبرد پژوهشهای اسلامی»
• از ۱۹۶۲ ریاست «مرکز لغت شناسی عربی»
را بر عهده داشت. در ۱۹۷۲، عضو «فرهنگستان خط نگاره و ادب» شد و یک سال بعد در اوت ۱۹۷۳ ( مرداد ۱۳۵۱ ) درگذشت.
برخی بلاشر را آخرین مردِ کلان از سلسله خاورشناسانی می دانند که نزدیک به دو سده به پژوهش در زبان و ادبیات کلاسیک عربی پرداخته اند. اینک شیوه کار و حتی واژگان ادب شناسان دگرگون شده و این گونه پژوهش ها به شیوه های تازه ای انجام می شود، و به عقیده برخی از محققان امروزی، بزرگانی چون بلاشر، طی دویست سال مواد لازم را برای تحلیل های امروزی فراهم آورده اند. برخی معتقدند وی بیشتر در شیوه پژوهش به ویژه از نولدکه خاورشناس آلمانی، سود جسته و تحت تأثیر او قرار داشته است.
... [مشاهده متن کامل]
رژی بلاشر در ۱۹۰۰ در حومه پاریس زاده شد. در ۱۵ سالگی که پدرش به کشور مغرب مهاجرت کرد، او در کازابلانکا ساکن شد. رژیس در دبیرستان لیوته آن شهر به تحصیل پرداخت و از همان روزگار، علاقه شدیدی به مطالعه و فراگرفتن زبان های خارجی داشت.
رژیس در ۱۹۲۲ از دانشگاه الجزیره لیسانس گرفت و پس از آن نیز چندی از درس های ویلیام مارسه در همان دانشگاه بهره برد. در ۱۹۲۴ در امتحان ورودی فوق لیسانس مدرّسی پذیرفته شد و چون پدرش کارمندی ساده بود، او مجبور شد که ضمن تحصیل در الجزیره، به کار خود در مدرسه مولای یوسف ادامه دهد و به همین جهت او همواره میان رباط و الجزیره دررفت وآمد بود.
سرانجام در ۱۹۲۹ مدرسه رباط را ترک کرد و به کمک لوی پرووانسال در «مؤسسه پژوهشهای عالی مغرب» سرپرست پژوهش شد و تا ۱۹۳۵ به کار خود ادامه داد. در ۱۹۳۶ دکترا گرفت و پس از دریافت درجه دکتری، در «مدرسه ملی زبانهای شرقی» پاریس استاد زبان عربی شد و به مدت ۱۵ سال به آن کار ادامه داد. در ۱۹۵۰ کرسی استادی زبان و ادبیات عربی دانشگاه سوربن را به او سپردند که تا زمان بازنشستگیش در ۱۹۷۰ در این سمت باقی بود.
بلاشر در کنار وظایف استادی، مسئولیت های دیگری نیز به عهده داشت:
• از ۱۹۵۰ در «مدرسه کاربردی مطالعات عالی» وابسته به دانشگاه سوربن به جای ویلیام مارسه، سرپرست پژوهش بود؛
• از ۱۹۵۶ تا ۱۹۶۵ ریاست مؤسسه مطالعات اسلامی در فرهنگستان پاریس،
• از ۱۹۵۶، ریاست عالیه «انجمن پیشبرد پژوهشهای اسلامی»
• از ۱۹۶۲ ریاست «مرکز لغت شناسی عربی»
را بر عهده داشت. در ۱۹۷۲، عضو «فرهنگستان خط نگاره و ادب» شد و یک سال بعد در اوت ۱۹۷۳ ( مرداد ۱۳۵۱ ) درگذشت.
برخی بلاشر را آخرین مردِ کلان از سلسله خاورشناسانی می دانند که نزدیک به دو سده به پژوهش در زبان و ادبیات کلاسیک عربی پرداخته اند. اینک شیوه کار و حتی واژگان ادب شناسان دگرگون شده و این گونه پژوهش ها به شیوه های تازه ای انجام می شود، و به عقیده برخی از محققان امروزی، بزرگانی چون بلاشر، طی دویست سال مواد لازم را برای تحلیل های امروزی فراهم آورده اند. برخی معتقدند وی بیشتر در شیوه پژوهش به ویژه از نولدکه خاورشناس آلمانی، سود جسته و تحت تأثیر او قرار داشته است.
