رژهٔ نمک یا ساتیاگراهای نمک بخش بسیار تأثیرگذاری از جنبش استقلال طلبی هند بود که در ماه مارس ۱۹۳۰ با رژهٔ دندی آغاز شد. این رژه مصداقی از مقاومت بدون خشونت و کمپینی برای تحریم مالیاتیِ انحصارطلبیِ بریتانیا برای تولید نمک در هند بریتانیایی بود که جنبش گسترده ای از نافرمانی های مدنی را به دنبال داشت. این جنبش سازمان یافته ترین چالش بریتانیا بعد از جنبش عدم همکاری ( ۱۹۲۰ تا ۱۹۲۲ ) و بلافاصله بعد از این بود که کنگرهٔ ملی هند در ژانویهٔ ۱۹۳۰ بیانیهٔ استقلال هند را صادر کرد. ماهاتما گاندی رهبری این رژه را به عهده داشت. او این رژه را از پایگاهش در سابارماتی در نزدیکی روستای احمدآباد شروع کرد و تا ساحل دریا در نزدیکی دندی ادامه داد تا بعد از ۲۳ روز با پیمودن ۳۹۰ کیلومتر، بدون پرداخت مالیات بتواند به تولید نمک بپردازد. در این مدت هندی های بسیاری به او پیوستند. ساعت شش و سی دقیقهٔ صبح ۶ آوریل ۱۹۳۰ وقتی که گاندی قانون نمک را زیر پا گذاشت، میلیون ها هندی را برانگیخت تا در اعتراض به قوانین راج انگلیسی در مورد نمک، دست به انجام نافرمانی های مدنی بزنند.
... [مشاهده متن کامل]
کمپین نتوانست بریتانیا را از هند بیرون براند اما تأثیر بسیار بزرگی در افکار مردم دربارهٔ بریتانیا و دید بریتانیا از استقلال طلبی هند گذاشت. بعد از تولید نمک در دندی، گاندی در امتداد ساحل به سمت جنوب حرکت کرد و ضمن تولید نمک، مردم را برای شرکت در ساتیاگراهایی که قرار بود در داراسانا برگزار شود، دعوت کرد ولی در نیمه شب ۴ مه ۱۹۳۰ گاندی بازداشت شد. ساتیاگراها علیه مالیات نمک تا یک سال بعد ادامه پیدا کرد یعنی تا زمانی که گاندی آزاد شد و با لرد ایروین در کنفرانس میزگرد دوم مذاکره کرد. در خلال رژهٔ نمک حدود ۸۰٬۰۰۰ نفر بازداشت شدند.
نیمه شب ۳۱ دسامبر ۱۹۲۹ اعضای کمیته ملی هند پرچم این کشور را در کرانه های رودخانهٔ راوی در لاهور برافراشتند و خاطر نشان کردند که تا زمانی که فقط یک هندو در هند باقی مانده باشد، این پرچم پایین نخواهد آمد. در روز ۲۶ ژانویهٔ ۱۹۳۰ کمیتهٔ ملی هند به رهبری گاندی و جواهر لعل نهرو، بیانیهٔ استقلال هند یا همان پورنا سواراج را منتشر کرد. در بیانیه، اعلام آمادگی برای نپرداختن مالیات و این عبارت گنجانده شده بود:
باور داریم که همانند هر انسانی حق مسلم مردم هند است که از آزادی برخوردار باشند و از میوهٔ زحماتشان بهره مند شوند و ملزومات زندگی را به عنوان امکانات کامل برای رشد و بالندگی در اختیار داشته باشند. همچنین باور داریم، چنانچه دولتی مردم را از این حقوق محروم کند و به آن ها ستم روا دارد، مردم حق بیشتری دارند که آن را تغییر دهند یا ملغی کنند. دولت بریتانیا در هند، نه تنها مردم هند را از آزادی محروم کرده است، که حتی پایه های حکومتش را بر استثمار توده ها بنا کرده و هند را از منظر اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و معنوی تخریب کرده است؛ بنابراین بر این باوریم که هند باید رابطهٔ بریتانیا را قطع کرده و به پورننا سواراج یا استقلال کامل دست یابد.
... [مشاهده متن کامل]
کمپین نتوانست بریتانیا را از هند بیرون براند اما تأثیر بسیار بزرگی در افکار مردم دربارهٔ بریتانیا و دید بریتانیا از استقلال طلبی هند گذاشت. بعد از تولید نمک در دندی، گاندی در امتداد ساحل به سمت جنوب حرکت کرد و ضمن تولید نمک، مردم را برای شرکت در ساتیاگراهایی که قرار بود در داراسانا برگزار شود، دعوت کرد ولی در نیمه شب ۴ مه ۱۹۳۰ گاندی بازداشت شد. ساتیاگراها علیه مالیات نمک تا یک سال بعد ادامه پیدا کرد یعنی تا زمانی که گاندی آزاد شد و با لرد ایروین در کنفرانس میزگرد دوم مذاکره کرد. در خلال رژهٔ نمک حدود ۸۰٬۰۰۰ نفر بازداشت شدند.
نیمه شب ۳۱ دسامبر ۱۹۲۹ اعضای کمیته ملی هند پرچم این کشور را در کرانه های رودخانهٔ راوی در لاهور برافراشتند و خاطر نشان کردند که تا زمانی که فقط یک هندو در هند باقی مانده باشد، این پرچم پایین نخواهد آمد. در روز ۲۶ ژانویهٔ ۱۹۳۰ کمیتهٔ ملی هند به رهبری گاندی و جواهر لعل نهرو، بیانیهٔ استقلال هند یا همان پورنا سواراج را منتشر کرد. در بیانیه، اعلام آمادگی برای نپرداختن مالیات و این عبارت گنجانده شده بود:
باور داریم که همانند هر انسانی حق مسلم مردم هند است که از آزادی برخوردار باشند و از میوهٔ زحماتشان بهره مند شوند و ملزومات زندگی را به عنوان امکانات کامل برای رشد و بالندگی در اختیار داشته باشند. همچنین باور داریم، چنانچه دولتی مردم را از این حقوق محروم کند و به آن ها ستم روا دارد، مردم حق بیشتری دارند که آن را تغییر دهند یا ملغی کنند. دولت بریتانیا در هند، نه تنها مردم هند را از آزادی محروم کرده است، که حتی پایه های حکومتش را بر استثمار توده ها بنا کرده و هند را از منظر اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و معنوی تخریب کرده است؛ بنابراین بر این باوریم که هند باید رابطهٔ بریتانیا را قطع کرده و به پورننا سواراج یا استقلال کامل دست یابد.
