رژ لب ( به فرانسوی: Rouge à lèvres ) یا ماتیک ( به فرانسوی: Cosmétique ) یک فراوردهٔ آرایشی است که حاوی مواد رنگی، قهوه، روغن، موم و نرم کننده پوست است که برای مالیدن رنگ و بافت بر روی لب ها به کار می رود. انواع گوناگونی از رژ لب ساخته شده است. قدمت استفاده از رژ لب به ۵۰۰۰ سال پیش بر می گردد و زنان و مردان سومر باستان احتمالاً نخستین کسانی بودند که رژ لب را اختراع و از آن استفاده کردند. [ ۱] سومریان سنگ های زینتی را به تکه های کوچک خرد می کردند و از آنها برای تزیین چهره خود، عمدتاً قسمت لب ها و اطراف چشم استفاده می کردند. مصریان باستان از رژ لب نه به دلیل تفکیک جنسیتی بلکه به عنوان وسیله ای برای تمایز و نشان دادن اختلاف طبقه اجتماعی استفاده می کردند. [ ۲] بقایای قدیمی ترین رژلب جهان در ایران کشف شده؛ رژلبی که قدمت ۳۶۰۰ ساله دارد و در منطقه جیرفت در استان کرمان یافت شده است. [ ۳]
حدود ۵۰۰۰ سال پیش زنان و مردان سومری باستان احتمالاً اولین کسانی بودند که رژ لب اختراع و استفاده کردند. [ ۴] آنها سنگ های قیمتی را خرد کرده و از آنها برای تزئین صورت خود، عمدتاً روی لب ها و اطراف چشم، استفاده می کردند.
مصری ها مانند کلئوپاترا اشکالات خرد شده ( کارمین ) را برای ایجاد رنگ قرمز بر روی لب های خود دوست دارند. زنان در تمدن دره سند باستان ممکن است از قطعات اوچر مستطیل شکل با انتهای مورب به عنوان رژ لب استفاده کرده اند. [ ۵] مصریان باستان برای نشان دادن موقعیت اجتماعی و نه جنسیت از رژ لب استفاده می کردند. [ ۶] آنها رنگ قرمز را از fucus - algin، ۰٫۰۱٪ ید و مقداری برم مانیت استخراج کردند، اما این رنگ منجر به بیماری جدی شد. در ابتدا رژ لب هایی با اثرات براق کننده با استفاده از ماده ای مرواریدی موجود در فلس های ماهی ساخته می شدند. [ ۷]
زنان در تمدن مینوی لب های خود را با مواد آرایشی قرمز روشن رنگ می کردند. رنگ لب در یونان باستان در ابتدا محدود به روسپی ها و کورتسان ها بود، اما بین سالهای ۷۰۰ تا ۳۰۰ قبل از میلاد به طبقه بالا گسترش یافت. زنان یونانی لب های خود را با مواد آرایشی ساخته شده از رنگهای حاوی بنفش تیری، توت خرد شده و رنگدانه سمی رنگدانه رنگ کردند. [ ۸]
چین
چینی ها اولین رژ لب هایی را تهیه کردند که بیش از ۱۰۰۰ سال پیش از موم ساخته شده بود تا از پوست لطیف لب ها محافظت کند. در دوران سلسله تانگ ( ۶۱۸–۹۰۷ م ) روغنهای معطر به آنها اضافه شد که عامل اغوا کننده ای به دهان می داد. انواع موم های رایج به کار رفته در رژ لب شامل موم زنبور عسل و موم نخل بود. [ نیازمند منبع]
حدود ۵۰۰۰ سال پیش زنان و مردان سومری باستان احتمالاً اولین کسانی بودند که رژ لب اختراع و استفاده کردند. [ ۴] آنها سنگ های قیمتی را خرد کرده و از آنها برای تزئین صورت خود، عمدتاً روی لب ها و اطراف چشم، استفاده می کردند.
مصری ها مانند کلئوپاترا اشکالات خرد شده ( کارمین ) را برای ایجاد رنگ قرمز بر روی لب های خود دوست دارند. زنان در تمدن دره سند باستان ممکن است از قطعات اوچر مستطیل شکل با انتهای مورب به عنوان رژ لب استفاده کرده اند. [ ۵] مصریان باستان برای نشان دادن موقعیت اجتماعی و نه جنسیت از رژ لب استفاده می کردند. [ ۶] آنها رنگ قرمز را از fucus - algin، ۰٫۰۱٪ ید و مقداری برم مانیت استخراج کردند، اما این رنگ منجر به بیماری جدی شد. در ابتدا رژ لب هایی با اثرات براق کننده با استفاده از ماده ای مرواریدی موجود در فلس های ماهی ساخته می شدند. [ ۷]
زنان در تمدن مینوی لب های خود را با مواد آرایشی قرمز روشن رنگ می کردند. رنگ لب در یونان باستان در ابتدا محدود به روسپی ها و کورتسان ها بود، اما بین سالهای ۷۰۰ تا ۳۰۰ قبل از میلاد به طبقه بالا گسترش یافت. زنان یونانی لب های خود را با مواد آرایشی ساخته شده از رنگهای حاوی بنفش تیری، توت خرد شده و رنگدانه سمی رنگدانه رنگ کردند. [ ۸]
چین
چینی ها اولین رژ لب هایی را تهیه کردند که بیش از ۱۰۰۰ سال پیش از موم ساخته شده بود تا از پوست لطیف لب ها محافظت کند. در دوران سلسله تانگ ( ۶۱۸–۹۰۷ م ) روغنهای معطر به آنها اضافه شد که عامل اغوا کننده ای به دهان می داد. انواع موم های رایج به کار رفته در رژ لب شامل موم زنبور عسل و موم نخل بود. [ نیازمند منبع]
wiki: رژ لب
رژ لب (فیلم ۱۹۶۰). رژ لب ( ایتالیایی: Il rossetto; انگلیسی: Lipstick ) یک فیلم به کارگردانی دامیانو دامیانی است که در سال ۱۹۶۰ منتشر شد. از بازیگران آن می توان به پیترو جرمی، جورجا مول، بلا داروی، نینو مارکتی و پیر بریس اشاره کرد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف
wiki: رژ لب (فیلم ۱۹۶۰)