رویینه سم

لغت نامه دهخدا

رویینه سم. [ ن َ / ن ِ س ُ ] ( ص مرکب ) رویین سم. قوی سم. اسب ومرکبی که دارای پای و سم نیرومند باشد :
برانگیخت پس رخش رویینه سم
برآمد خروشیدن گاودم.
فردوسی.
نشست از بر ابلق مشک دم
جهنده سرافراز رویینه سم.
فردوسی.
رجوع به رویین سم شود.

فرهنگ فارسی

رویین سم . قوی سم . اسب و مرکبی که دارای پای و سم نیرومند باشد .

پیشنهاد کاربران

بپرس