رویینه خم

لغت نامه دهخدا

رویینه خم. [ ن َ / ن ِ خ ُ ] ( اِ مرکب ) کوس و نقاره بزرگ. ( ناظم الاطباء ) ( از انجمن آرا ) ( از برهان ). رویین خم. ( فرهنگ فارسی معین ) :
بزد نای رویین و رویینه خم
خروش آمد و ناله گاودم.
فردوسی.
برآمد خروشیدن گاودم
دم نای رویین و رویینه خم.
فردوسی.
بریده سمند سرافراز دم
دریده همه کوس و رویینه خم.
فردوسی.
برآمد خروشیدن گاودم
جهان شد پر از بانگ رویینه خم.
فردوسی.
خروش آمد ز دز رویینه خم را
درای نای و کوس و گاودم را.
( ویس و رامین ).
برآمد دم مهره گاودم
خروشان شد از خام رویینه خم.
اسدی.
ز فریاد خرمهره و گاودم
علی اﷲ برآمد ز رویینه خم.
نظامی.
درآمد به شورش دم گاودم
به خمبک زدن خام رویینه خم.
نظامی.
رجوع به رویین خم شود.

فرهنگ فارسی

( اسم ) نقاره بزرگ کوس .
کوس و نقاره بزرگ . رویین خم

پیشنهاد کاربران

بپرس