رویین دژ

لغت نامه دهخدا

رویین دژ. [ دِ ] ( اِ مرکب ) کوس رویین. ( ناظم الاطباء ). || قلعه و دژ استوار و محکم :
چو رویین تن اسفندیار است هردم
بر او فتح رویین دژ آسان نماید.
خاقانی.
رویین دژ آز را گشادم
آوازه هفتخوان شکستم.
خاقانی.
زیراین رویین دژ زنگارخورد
هر سحرگه هفتخوان خواهم گزید.
خاقانی.

فرهنگ فارسی

کوس رویین یا قلعه و دژ استوار و محکم .

فرهنگ عمید

قلعۀ محکم و استوار.

دانشنامه آزاد فارسی

دژی افسانه ای در شاهنامۀ فردوسی. بسیار استوار بود و سه فرسنگ در ۴۰ فرسنگ مساحت داشت. در بالای باروی این دژ دوازده سوار پهلو به پهلو می توانستند حرکت کنند. اسفندیار این دژ را پس از گذشتن از هفت خان تصرف کرد.

پیشنهاد کاربران

بپرس