رویکرد پدیدارشناختی

[ویکی فقه] رفتارهایی که از انسان سر می زند، از دیدگاه های گوناگون قابل تبیین است. هر یک از دیدگاه ها با تکیه بر روش هایی، فرآیندها و رفتارهای روانی را توصیف می کنند؛ این الگوهای فکری که رفتار آدمی را با مفهوم و برداشت خاصی تحلیل می کنند، رویکرد (approach) نام دارد.پنج رویکرد اصلی در روان شناسی شناخته شده اند که عبارتند از: زیستی، رفتاری، شناختی، روان کاوی و پدیدارشناختی.در این مقاله، رویکرد پدیدارشناختی به صورت اجمالی مورد بررسی قرار می گیرد.
اگر تجربه های شخصی و درونی فرد را از دیدگاه خود فرد مطالعه کنیم، رویکرد پدیدارشناختی (انسان گرایی) (humanistic) را به کار گرفته ایم. بر این اساس انسان، آزاد و از روی انتخاب و در جهت توانایی رشد و خودشکوفایی (Self actualization) رفتار می کند.نیروی انگیزشی فرد، وی را به سوی رفتاری سوق می دهد که توانایی های بالقوه خود را به کار گرفته و به رشدی فراتر از رشد کنونی برسد. این رویکرد هر نوع جبر در رفتار به صورت های روانی، زیستی، اجتماعی و اقتصادی را رد می کند و طرفدار آزادی انسان در رفتارهای صادره از اوست.
اقدس دواچی و اختر ابراهیمی، روان شناسی عمومی، تهران، شهر آب، ص۳۴.
۱. ↑ اقدس دواچی و اختر ابراهیمی، روان شناسی عمومی، تهران، شهر آب، ص۳۴.
منبع
سایت پژوهه، برگرفته از مقاله «رویکردهای روان شناسی»، تاریخ بازیابی ۹۷/۱۲/۱۵.
...